Hoe zou u onze geloofsbelijdenis betitelen? Een ‘goede’ of een ‘schone’ geloofsbelijdenis? Of misschien toch anders? Lees hierover meer in de blogs.
Literatuur: Rohr, De goddelijke dans, Kok 240
In de 4e eeuw beschreven een aantal mystic – de zo genoemde Capadocische Vaders – hoe God zowel één als drie is. Dat God geen eenzame vorst is, op eenzame hoogte, een dynamisch geheel van liefdevolle relaties, een flow, een dans tussen Vader, Zoon en Geest. En God is niet een danser. Hij is de dans zelf! Hij/Zij (lijkt me beter dan ‘het’) gaat – volgens Rohr – niet om losse personen, maar om relaties, niet om drie dansers, maar om de ene dans.
Dans en Zing
We hebben allemaal wel eens Joodse mensen, mannen veelal, zien dansen en springen. Ik zag ooit rabbijn Soetendorp, toen volgens mij al in de 80, dansen met de Thora in zijn armen. Ze zongen daarbij een Hebreeuws lied. Vertaald zou dat zo kunnen luiden (melodie: Zingt en speelt voor de Heer van ganser harte):
Dans en zing met Gods boek in je armen
dans en zing met Gods woord in het rond
dans en zing met Gods boek in je armen
dans en zing met Gods woord in het rond.
De schone belijdenis
Hier speelt een vertaalprobleem. De Willibrord vertaalt in 1 Timoteüs 6.13 ‘de goede belijdenis’. In de Griekse grondtekst staat het woord ‘kalos’ zoals bij ons in kalligrafie = schoonschrift. Er zijn meer voorbeelden, maar het probleem is duidelijk: Moet je vertalen ‘de goede belijdenis’, waarbij je denkt dat er dus ook niet-goede, foute belijdenissen zijn? Of moet je vertalen ‘de schone belijdenis’, waarbij het accent valt op de aantrekkelijkheid, de mooiheid van de geloofsbelijdenis.
De Belgische bisschoppen gaven in 2009 een boekje uit over het Credo, getiteld: ‘De schone belijdenis. Het woord ‘schone’ is daarbij niet louter een Vlaamse uitdrukking, maar heeft diepere wortels! Hoe zou je onze geloofsbelijdenis betitelen?
Henk Bloem, pastor
Meer verdieping in de lezingen van komende zondag leest u hier.