De blogs van deze week gaan over de manier waarop je in het leven staat; wat heb je tot nu toe geleerd?
“Waar ben je?”
Een oude legende vertelt van een rabbi die in het gevang zit. Zijn bewaker zei: “Dat begrijp ik niet goed. Als die God van jullie alles weet, waarom moest hij dan Adam vragen: Waar zijt gij?”
De rabbi antwoordde: “In iedere tijd roept God elke mens toe: Waar ben je in de wereld? Hoever ben je intussen gekomen? God bedoelt: Zes en veertig jaar heb je geleefd, waar sta je ongeveer?”
Toen schrok de gevangenisbewaarder, want hij was juist zes en veertig!
Jezus is niet bij zijn volle verstand
zeggen verwanten, Schriftgeleerden en eigen familie.
Een vrouw uit Oslo, sprekend over Breivik, zei: “Als hij gezond was verklaard dan zou hij als een van ons hebben gegolden, hij zou iemand zijn geweest als jij of ik.” Inderdaad: een psychisch gezonde Breivik is bedreigender, confronterender, dan iemand van een andere categorie, een patiënt die je niet serieus hoeft te nemen. Pas dat eens toe op Jezus in het Evangelie!
Wie zijn mijn moeder en mijn broers?
Klinkt als een keiharde afwijzing. Zou voor Jezus niet gelden wat A. Camus schrijft: “Ik geloof in gerechtigheid, maar eerder dan de gerechtigheid zal ik mijn moeder verdedigen”. Verdedigt Jezus niet een abstracte waarheid (Gods wil doen) ten koste van zijn eigen moeder? (zie R. Riemen, Adel van de geest). Of zou hij bedoelen: biologische verwantschap is ook niet alles – als er geen geestverwantschap is, wat stelt dat dan voor? Soms zijn familieverplichtingen – echte verplichtingen! “Het blijft wel je broer”; “Ja, maar ik heb niks met hem”.
Om bruggen te slaan tussen Biologische en Geestesverwantschap is er menselijk contact nodig. Is het nodig je in te leven, te verplaatsen in de ander; te kijken met haar/zijn ogen; je moet, om in TV-termen te spreken, in de limousine stappen.
Henk Bloem, pastor
Meer verdieping in de lezingen van komende zondag: lees hier op onze website