De blogs van deze week gaan over geloven dat je veel kunt bereiken als je volhoudt en begint met kleine stapjes.

 

In China leefde een man wiens akker altijd in de schaduw lag. Een reusachtige berg hield het zonlicht tegen. Op zekere dag kwam de man naar buiten gewapend met schop en houweel. “Wat ga jij doen?” vroeg de buurman. “Ik ga evenwicht scheppen”, antwoordde de man. “De berg moet lager en mijn akker hoger.” Zijn buurman schudde lachend het hoofd: “Je bent gek. Dat kan gewoon niet”.
Maar de man zei: “Zeg nooit dat iets onmogelijk is. Na mijn dood zullen mijn kinderen doorgaan. En na hen mijn kleinkinderen. De berg is hoog, maar hij groeit niet meer. Onze kracht kan wel groeien. Iedere keer dat we een klein beetje aarde verplaatsen, komen we dichter bij ons doel. Een reis van duizend mijlen, begint met een enkele stap
Anoniem

Maarten Luther King zei in zijn beroemde rede van 23 aug 1963:
“Ik heb een droom dat op een dag elke vallei omhoog zal komen, elke heuvel en elke berg klein gemaakt zullen worden, de dichtbegroeide plaatsen tot vlakten zullen worden, en de scheve plaatsen recht zullen worden gemaakt en de glorie van de Heer onthuld zal worden en al wat vlees en bloed is dit tezamen zal zien. Dat is onze hoop. Dit is het geloof waarmee ik naar het Zuiden van de Verenigde Staten terugkeer. Met dit geloof zullen we in staat zijn een kiezelsteen van hoop te houwen uit de berg van wanhoop.”
M. Fogteloo, I have a dream,1999, blz.4045

M. Buber, Chassidische vertellingen, blz. 420: verhaalt dat rabbi Zwi uit zijn wagen klom om rabbi Sjimon te ontmoeten. En toen rabbi Simon daarvan hoorde stapte ook hij uit zijn koets om hem tegemoet te gaan. Ze begroetten elkaar broederlijk. En rabbi Zwi zei: “Nu begrijp ik de spreuk: ‘Mensen ontmoeten elkaar, bergen niet’.” Als ze zich namelijk allebei voor een mens houden, kunnen ze elkaar ontmoeten. Maar als ze allebei denken dat ze een hoge berg zijn, zullen ze elkaar nooit ontmoeten.

VENSTER en/of SPIEGEL
Voor zover ik weet gebruikte W. Weren het woord ‘Venster’ voor de 4 evangelies. Elke evangelist zet ons voor een venster. Zo van: Moet je nou eens kijken wat ik hier zie, en hij wijst ons op Jezus, op zijn persoon, waar hij voor staat en wat hem in Jezus boeit.(cf Acta 19)
Anderen gebruiken soms de metafoor ‘Spiegel’. Niet elke lezer en elk boek passen bij elkaar, het maakt wel degelijk uit welke lezer welk boek leest. Volgens C.Lichtenberg is: ‘Een boek als een spiegel: als een ezel erin kijkt, kun je niet verwachten dat een apostel terugkijkt’. Een boek is dus ook niet een passief ding. Vincent van Gogh, de schilder, hield niet van de camera. “Een doods medium” noemde hij het. Ja, een woordenboek is dat misschien ook wel.

Maar als je leest wat je ‘mooi’ vindt, wat je boeit, waar je een belang bij hebt -bijvoorbeeld om te leren, om bevestigd te worden, omdat je ‘t helemaal niet met de auteur eens bent en zijn argumenten wel eens wilt horen. En de een vindt dit mooi, en de ander…. Ons eigen leven, eigen levenservaring nemen we mee bij het lezen, bij het horen wat de tekst ons wil zeggen. Ja zeker, de lezer is er ook nog – en lezers hebben vaak wel iets van die deugniet die snorren tekent op mooie jonge meisjes gezichten.

Henk Bloem, pastor

Meer verdieping in de lezingen van komende zondag: lees hier