De blogs van deze week gaan over het feit dat we moeten aannemen dat iets wat je overkomt, geen straf van God is.
Uit Vastenkalender van Misereor (Duitsland) – weet je dat ieder van ons elk jaar minstens 55 kilo weggooit. En dat er 870.000.000 mensen op deze wereld honger lijden. En dat een helikopter- landingsplaats voor Amazon wordt aangelegd, terwijl in New York City de meeste daklozen zijn.
In de Bijbel wordt het beeld van herder en kudde niet gebruikt om vredige pastorale sfeer op te roepen. Evenmin om volgzaamheid en gehoorzaamheid te verbeelden, maar om leiderschap kritisch te beoordelen. Een vader schijnt ooit gezegd te hebben: “Ik ben hier niet om altijd aardig voor jullie te zijn, maar om jullie vader te zijn”. Deze vader was waarschijnlijk een goede herder.
Zie: M. Poorthuis, ‘Managen met Mozes; lessen uit de woestijn voor leiders van vandaag.’ Stichting Pardes, 2018
Het bed
De geur van je haar
als de reuk van eensgezindheid
sinds lang verbrand braambos.
Deze plaats was heilig, er ontstond leven,
er werd geschreid, gelachen,
geleden, gezweet;
God was in het vuur.
Stil maar: God is in de as
nog aanwezig.
F. Muller
4. R.Diekstra, ‘De kwestie van geluk’, 12…. “Op de veranda trekken we onze schoenen uit en stappen op kousenvoeten naar binnen. Het voelt aan als een zuiveringsritueel. Alsof we met onze laarzen en het vuil dat eraan zit, ook het vuil en de rottigheid van de wereld (en van onszelf…want ‘die wereld’ is ‘als jezelf’) buiten hebben gesloten”.
De aarde zit boordevol hemel
en elke struik, hoe gewoon ook,
staat in lichterlaaie van God.
Maar enkel die het ziet
doet zijn schoenen uit.
De rest zit erom heen
en plukt bramen.
Elisabet Browning
H. Kushner, ‘Als het kwaad goede mensen treft’, 14 ziet dat wij mensen vaak veronderstellen dat ze/we verantwoordelijk zijn voor wat ons overkomt. Een van de manieren waarop mensen generatie op generatie hebben geprobeerd het lijden van de wereld een zin te geven is door aan te nemen dat we krijgen wat we verdienen, dat ons ongeluk op de een of andere wijze de straf is voor onze zonden. Wie, zegt hij, heeft ons geleerd te geloven dat God zo is? Het past in ieder geval niet bij het beeld dat Jezus schetst: Dat God als een herder is, die de hele kudde alleen laat om dat ene verloren schaap terug te halen. En eenmaal gevonden, slaat en schopt hij ‘t schaap niet terug naar de kudde, maar legt het vol blijdschap op zijn schouders en draagt het terug.
In het huis van Gebed en Studie in Nes Ammin hangt deze tekst
van de Duits-joodse Gerty Spies – een overlevende van de Holocaust.
Het is in het Engels; ik probeer de betekenis weer te geven:
Wat is de schuld van de onschuldigen?
Wanneer begint ‘t?
Het begint wanneer hij – heel kalm
zijn jas aantrekt, zijn schouders flink ophaalt
de jas dicht knoopt
een sigaretje aansteekt – en zegt
ik kan d’r niks aan doen.
Kijk daar begint de schuld van de onschuldigen.
Henk Bloem, pastor
Meer verdieping in de lezingen van komende zondag: lees hier