Schriftlezingen: Micha 5:1-4a; Hebr. 10:5-10; Luc. 1:39-45.
Tegen de tegenwerpingen van zijn tijdgenoten in, blijft Micha profeteren dat zij ‘van God los’ zijn. Blijft onrecht en corruptie in alle lagen van de samenleving aanklagen, en zeggen dat het roer om moet. Naast zijn aanklacht, zijn heilsorakels schilderen hoe de toekomst er heel anders uit kan zien. In de lezing van vandaag wordt die toekomst met Bethlehem en Efrata verbonden; twee onbeduidende stammetjes. Maar het zit ‘m ook niet in hun kracht of grootte, ‘t is niet eigen verdienste. God komt via de achterdeur. Daar, en op zijn wijze, zoekt hij de kiem van een grootse, vredige, solidaire toekomst.
Lucas wordt bij de vertelling van de kindheidsverhalen van Johannes en Jezus geïnspireerd door het Oude Testament. Daar las hij verhalen van vrouwen die geen kinderen (konden) krijgen en wanneer dat dan toch gebeurd is, moet hun kind wel meer dan mensenwerk zijn; het is ‘made in heaven‘. Lucas ziet een continue lijn tussen OT en NT, tussen toen en nu bij Johannes en Jezus. Net als in het verleden trekt God ook nu met zijn volk op. Bij de ontmoeting van de twee moeders Maria en Elisabet, dacht hij mogelijk aan de overbrenging van de Ark van het Verbond in 2 Samuel 6. Daar een ark, die de stenen tafels van het verbond bevat en naar Jeruzalem moet. Hier Jezus die naar het huis van zijn Vader in Jeruzalem moet. En Maria is de nieuwe Ark die niet stenen tafels maar Jezus bevat. Eén van de titels in de Marialitanie is: Ark van het verbond!
In het ‘Wees Gegroet’ bidden we ‘Gij zijt de gezegende onder de vrouwen, en gezegend is (Jezus) de vrucht van Uw schoot’. Gezien het Hebreeuwse taalidioom is ‘t mogelijk beter om te vertalen: Gij zijt ‘de meest gezegende vrouw.’ De méést gezegende, omdat zij de Ark van het Nieuwe Verbond is!
(met dank aan Marcel Sarot)
Henk Bloem, pastor
Voor blogs bij de lezingen van deze zondag: lees hier