Schriftlezingen: Exodus  19,2-6A; Romeinen 5,6-11 en Matteüs 9,36-10.8

Vaderdag

Exodus 19 is een sleutelmoment. De uittocht uit Egypte is achter de rug, de toekomst ligt open. Hoe gaat het nu verder. Israël wordt als volk aangesproken (vers 5). “Mijn heilig volk” (vers 6), niet slechts een enkeling, niet een profeet…maar het volk.
Pater Jan Hollman attendeert op de combinatie: roeping en verantwoordelijkheid. “Je hebt gezien hoe Ik ben opgetreden tegen Egypte, en hoe Ik je op adelaarsvleugels gedragen heb en bij Mij heb gebracht” (Exodus 19,4). Na deze ‘zachte’ roeping krijgt Israël verantwoordelijkheid, de bemiddelaarsrol naar alle volkeren. “Een koninkrijk van priesters zul je zijn, een heilig volk” (Exodus 19,6).
Naast een verleden deelt Israël ook een gezamenlijk toekomst. “Dan zult u van alle volken mijn bijzondere eigendom zijn”, en in vers 5 valt het woord ‘verbond’ dat je in de huidige politieke situatie nauwelijks hardop kunt zeggen.
Lange tijd ging men ervan uit dat de uittocht uit Egypte echt zo had plaatsgevonden. Onlangs (2022) verscheen het boek Exodus, van Marleen Reynders die dit vrij radicaal afwijst. De discussie daarover roept vele vragen op en zal nog wel doorgaan. Hoe dit ook uitvalt, de vraag blijft: “Hadden de Bijbelse schrijvers de intentie om een verslag te schrijven, om het verleden vast te leggen? Hadden ze andere intenties?”

Matteüs 9,35. Jezus wordt “diep bewogen” – een erg nette vertaling voor het Griekse woord ‘splagna’ dat heel plastisch zegt dat Jezus ervan moest overgeven. Hij ziet hoe stuurloos de mensen zijn, als een kip zonder kop – en spoort zijn leerlingen aan arbeiders voor de wijngaard des Heren aan te dragen. Allereerst de twaalf leerlingen. Hun boodschap is: “Het koninkrijk der hemelen is op handen”. In die boodschap zit alles, en dat heeft zijn uitwerking op de zendelingen. Het slot zegt: “voor niets heb je gekregen”, dus je mag er niets voor terugvragen. En ze mochten al niks meenemen: (vers 9) géén goud, zilver of kopergeld, géén reistas, géén twee stel kleren, géén sandalen, géén stok…want, “ik stuur jullie als schapen tussen de wolven” of met andere woorden: je moet je niet als wolven gaan gedragen die alles willen hebben.

Henk Bloem, pastor

Voor blogs bij de lezingen van deze zondag, lees hier.