Schriftlezingen: Genesis 9:8-15, 1 Petrus 3:18-22 en Marcus 1:12-15
In Genesis 6 begint God opnieuw met zijn schepping. Hij begint met Noach, de enige die zijn goedkeuring kan wegdragen. Noach wordt niet zomaar de wereld ingegooid: God biedt hem een verbond aan (Genesis 9:11, 15) dat heel de aard (9:13), alle generaties door (9:12) omvat. Het is een eenzijdig verbond, van een tegenprestatie is geen sprake. In vers 15 en verder wordt het leven op aarde omschreven. Dat heeft twee componenten. Eerstens nefesj, de levensadem die God inblaast zoals ook in Genesis 2 vers 7. En vervolgens basjar, de lichamelijke kant, belichaamde levensadem.
Direct na de doop voert de Geest Jezus naar de woestijn waar hij veertig dagen op de proef zal worden gesteld. De plaats (woestijn) en de duur (veertig dagen) en de inhoud (beproefd door Satan) roepen de veertigjarige uittocht van het volk uit Egypte in herinnering met alle beproevingen onderweg en met de intocht in het land van belofte. In de eenzaamheid wordt de “geliefde Zoon” (Marcus 1:11) uitgeprobeerd. Veertig dagen beproefd in confrontatie met de satan, zijn grote tegenspeler (zie 4:15, 8:33). Het ronde getal veertig staat symbool voor nieuw leven, een nieuw tijdperk – zoals de uittocht uit Egypte uitloopt op het land van belofte en een zwangerschap van rondom veertig weken op nieuw leven. De krachtmeting wordt hier niet endgültig beslist, maar in de tamme (!) en wilde dieren lijkt de messiaanse tijd zich aan te kondigen (zie Psalm 91:13-14). En ook de engelen (zie Psalm 91:11-12) kondigen betere tijden aan en ‘zeggen’ tevens dat hij niet alleen staat in zijn missie.
Nadat in vers 14 de wegbereider en voorloper is “overgeleverd” (zelfde woord als in 14:10 voor Jezus) is de tijd aangebroken voor het Goede Nieuws, dat al in vers 1 aangekondigd was. Marcus spreekt samenvattend van de verkondiging van Gods evangelie (ev zoals in euforie = goed en angelie = engel, boodschapper), nu nog zonder toehoorders, en heel generaliserend van “Galilea”. Dus: Zo verkondigt hij overal! En steeds verbindt hij de nabijheid van het Koninkrijk met: ‘Verander van mindset’ en met ‘gelooft in het evangelie’. Being the change met een nieuwe leef- en wereldorde. De nabijheid van iets beïnvloedt, verandert je leven. Meestal vertalen we ‘bekeert U’ maar het gaat om een fundamentele ommekeer, een andere wijze van leven, een andere mindset. Met de woorden van Romeinen 12 vers 2: “Wordt andere mensen, met een nieuwe gezindheid.” Die nieuwe wereld kondigt Jezus in woord en daad aan: Nu is de tijd er rijp voor.
Bertold Brecht zegt in zijn Kalendergeschichten: Dat mensen in een brandend huis aan hun redders die hen naar buiten willen brengen, vragen: “Is het koud buiten? Regent ’t buiten?” En zegt dan “Wie de bodem nog niet zo heet onder de voeten is geworden dat ie koste wat kost weg wil, die heb ik niets te zeggen.” Een mooi beeld dat uitdrukt wat kairos voor Jezus betekent: Nu is het zover!
Henk Bloem, pastor
Voor blogs bij de lezingen van deze zondag: lees hier.