Marjolein Tiemens-Hulscher, St. Petrus’ Banden Driebergen
Aanleiding/actualiteit
Bouwen met hout lijkt onmisbaar in een transitie naar een duurzame economie. Hout groeit weer aan en legt veel CO2 vast. Maar bomen en bossen zijn meer dan een voorraadschuur vol hout. Het is bos ik ook landschap en symboliseer verbondenheid. Hoe ga je om met die meerduidigheid?
Hout kan het nieuwe goud worden. Om kaalkap te voorkomen is het nu tijd voor bosbeheerders, overheid en samenleving om na te denken hoe dat op een ethische manier kan gebeuren.
Uit encycliek Laudato si’ van Paus Franciscus
[ ] De Bijbelteksten nodigen ons uit om de tuin van de wereld ‘te bebouwen en te bewaken’ (Gen. 2,15). Terwijl ‘bebouwen’ betekent een terrein ploegen en bewerken, wil ‘bewaken’ zeggen beschermen, verzorgen, behoeden, bewaren, toezicht houden. Dat houdt een relatie in van verantwoordelijke wederkerigheid tussen mens en natuur. Iedere gemeenschap kan uit de aarde nemen wat hij nodig heeft voor eigen overleven, maar zij heeft ook de plicht haar te beschermen en de continuïteit van haar vruchtbaarheid voor de toekomstige generaties te waarborgen. (LS67)
Voorbede
Wij danken u voor de vruchten die de aarde voortbrengt, vandaag speciaal voor de bossen, die ons voorzien van voedsel, hout, rust, stilte en CO2 vastleggen. Wij bidden om wijsheid voor een ethische omgang met de bossen, dat we inzien dat het leefgemeenschappen zijn en we een goede balans vinden tussen gebruiken en beschermen.