Op 6 mei jongstleden is Bas Bueno de Mesquita overleden. Bas was jarenlang voorzitter van de locatieraad van de Sint Martinuskerk Doorn-Langbroek. Het bijzondere van Bas is dat hij dat deed met hart en ziel. Geen bestuurder op afstand, maar gedreven door innerlijke overtuiging. Hij was bezield van wat hij altijd het mysterie van het katholicisme noemde.

Tijdens de drukbezochte afscheidsdienst werd door diverse sprekers aangehaald dat hij diepgaand bezig was met zijn geloof. Hij nam het niet voor kennisgeving aan, maar was zocht naar de betekenis van een tekst of een brief voor hem. Dat deed hij met de kenmerkende stijl van een echte wetenschapper: onderbouwend en beschouwend. Vaak een heel betoog, stelling en bewijs, quod erat demonstrandum. Een betoog uit de losse pols, maar ondertussen met een steeds hoger oplopende polsslag. Echt bezield besturen.

In de locatieraad hebben we zijn betrokkenheid ook persoonlijk ervaren. Zo was er de situatie dat wij als bestuur besloten om geld te investeren in het groot onderhoud van het orgel van de Sint Martinuskerk. Dat orgel is ooit samengesteld uit delen van andere orgels; het bestaat uit een klavier, de pedalen, het pijpenregister en er zitten ook nog ventilatoren en blaasbalgen in. Verder woont er in een echt kerkorgel ook een familie muizen. U voelt hem al aankomen; bewegende delen, blaasbalgen, trillingen, muizen; dat worden onherroepelijk lekkages. Al met al moet er om de zoveel tijd een fors bedrag aan renovatie worden besteed, je bent zo 10.000 euro verder.

Die financiën waren er in de vorm van een legaat, tot het moment dat we deze investering aankondigden in Utrecht. Die vonden daar iets van. Enfin, Bas werd boos. Hij schreef onmiddellijk een brief, afgesloten met de mededeling dat hij zich eventueel genoodzaakt zag om er juridische bijstand bij te halen. Het resultaat was dat er per ommegaande goedkeuring kwam op de benodigde investering. Als bestuur herinneren wij ons van deze hele episode vooral zijn glunderende lach toen hij de brief vol vuur voordroeg (met de laatste paragraaf twee keer!). De collecte tijdens zijn afscheidsdienst was daarom bestemd voor de instandhouding van het orgel.

Al met al heeft hij met zijn jarenlange bestuurlijke inzet veel betekent voor de gemeenschap en bijgedragen aan de instandhouding en uitbouw ervan. Dat is iets waar hij trots op was en waar Angela en de familie trots op mogen zijn.

Bas en Angela hebben heel bewust gekozen voor het katholicisme. Niet alleen een bewuste keuze voor henzelf, maar ook een bewuste keuze voor de lokale gemeenschap. Daar hebben ze beiden invulling en betekenis aan gegeven. Beiden verzorgen lezingen en zijn volop betrokken bij de mensen die deze gemeenschap vormen. Dat kwam mooi tot uiting toen we, verleden jaar omstreeks deze tijd, voor het eerst weer koffie konden drinken na afloop van de mis. Op de foto’s zie je Bas en Angela’s gezichten stralen, volop in gesprek met andere mensen, volop betrokkenheid.

Bas zijn overlijden slaat een gat in het bestuur en in de gemeenschap. Hij heeft veel bereikt en wij zullen hem missen als onze leidsman. Maar bovenal laat zijn overlijden een leegte na bij Angela en de familie. Niemand van ons is in staat om dat gemis in te vullen. Angela en de familie blijven altijd welkom in het midden van onze gemeenschap.

Namens de lokatieraad van de Sint Martinuskerk Doorn-Langbroek,

Eugenie Westhuis, Toine de Beer, Jan de Bruijn en Theo Koster