Schriftlezingen: Deut. 12, 1-3; Psalm 15; Hebr. 10, 11-14.18; Mc. 13, 24-32

“This land is your land this land is my land” (Woody Guthrie). Hét lied op de dag van de Amerikaanse verkiezingen. En het krijgt een emotionele betekenis tegen de achtergrond van de oorlog van Hamas, Irak, en Israël. Je vraagt je af: die “my” zijn wijzelf natuurlijk, maar “your” en nog wel voor “my” op de eerste plaats?  Is dat je buurman, of zijn het migranten die verwelkomd worden?  Het gaat blijkbaar niet om een politiek “you”, maar om een land dat de Heer, de God van uw vaderen u in bezit geeft. Het is dubbel: politiek én religieus. In Deut. vers 2 gaat het om het land waar vreemde volkeren hun Goden vereren. Hun goden, maar God zelf (JHWH) wordt niet genoemd.

Mijn vraag: Betreft het alleen die plaatsen en dat land waar andere volkeren hun goden vereren?  Gaat het om elke herinnering aan die andere godsdienst, te verdrijven? En Israël mag/kan niet leven alsof het verschil tussen JHWH en de goden van de volkeren geen verschil maakt, zij zelf zijn volk Gods.

De Evangelielezing: Marcus 13 is in het vocabulaire en de denkwereld van de apocalyptiek. Alles staat vlak voor de deur, hoort men hoopvol. Houd de verdrukking uit, er is perspectief.
Er is sprake van huiveringwekkende gruwel (vers 13.13), de hemel verduistert en sterren vallen, maar mijn woorden niet, zegt Jezus! (Mc. 13,31; 13.23 ) Alles staat vlak voor de deur, maar het is nog niet zover! Het zijn Apocalyptische teksten die verwoorden wat er nog niet is. Het betreft wat nog op ons toe-komt. ‘Wanneer die dag of dat uur aanbreekt weet niemand, de Engelen niet, de Zoon niet, alleen de Vader. Ik zeg u: wees waakzaam!

Alles staat vlak voor de deur, maar de deur is nog dicht.  De apocalyptische gedeelten vertonen soms sporen van de strijd die de jonge kerk heeft gevoerd in het verstaan van de toekomst. De schrijvers hoopten daarmee duidelijk te maken dat het evangelie troost en hoop geeft in een troosteloos en hopeloos heden. Menselijke zintuigen alleen voldoen niet. De mens kan alleen maar waakzaam zijn.  Waakzaam, ik zou zeggen: zij/hij moet bij de les blijven. Dat is menselijk leven.
Over de geschiedenis hebben wij alleen maar iets te zeggen vanuit ons geloof in Jezus en onze verbondenheid met hem. Apocalyptische teksten proberen te verwoorden wat “onzegbaar is en toch bestaat”.

Emerktus-pastor Henk Bloem