Schriftlezingen: 1 Samuel 16,1b-4a.6-7.10-13; Efeze 5,8-14; Johannes 9,1-41

Samuel, de religieuze leider heeft zijn keuze al gemaakt. Hij ziet Eliab: een grote sterke man die ontzag afdwingt en er representatief uitziet. Lijkt hem een ideale kandidaat. En dat zal bijna iedereen met hem eens zijn. ’t Zijn allemaal mensen.
Er Is één tegenstem: “God ziet niet zoals een mens. Mensen kijken naar het uiterlijk, maar de Heer naar het hart!” Samuel en eigenlijk iedereen kijkt als mens. Wij zouden zeggen: kijkt niet verder dan zijn neus lang is.
Vader Isaï schuift zijn zeven zonen naar voren. Hij kijkt ook als mens, als trotse vader. Zeven zonen, daar moet toch een koning bij zitten? Aan de jongste denkt hij niet eens; die heeft nog niks van stoer, representatief, heeft niks koninklijks over zich. En vader ziet hem dus over het hoofd; houdt met hem nog geen rekening. Maar hij, de vader, kijkt als mens. Het wezenlijke, zegt de vos in het boekje van de kleine prins, het wezenlijke zie je dan niet.
En laat nu precies die jongste, waar niemand oog voor heeft, uitgekozen worden. God kiest hem uit: “Ga hem halen!” God ziet in hem wat zijn eigen vader niet zag, wat niemand zag. Maar God ziet niet als een mens. God kijkt naar het hart…ziet het wezenlijke.
Ik noemde net al het boekje over de kleine prins: waar de vos zegt: “Dit is mijn geheim, het is heel eenvoudig. Alleen met het hart kun je goed zien, het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar.” Ligt het aan onze snelle tijd, alles verandert, dat we soms niet eens aan het hart toekomen? Maar als je vader of moeder bent, als je in de zorg zit, als je vriendschap wilt onderhouden, als …dan zou je toch met je hart moeten kijken?
Duidelijk is dat kijken met je ogen hemelsbreed verschilt van kijken met het hart. Dat levert een ander koningschap, een andere wereld op: ùw rijk kome, ùw wil geschiedde.
Mensen, zegt de lezing, kijken naar het uiterlijk. Dit is mijn geheim, zegt de kleine prins: alleen met het hart kun je goed zien, het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar
Dit zijn van die zinnen die eigenlijk op elke deur aangeplakt zouden kunnen worden. Want je zou willen dat er met het hart naar elkaar gekeken wordt. Dat de sfeer overal die van het hart, van het wezenlijke, is.
Hoe zou Poetin naar Oekraïners kijken: met zijn ogen of met zijn hart? En Zelensky? En God, zou hij misschien ook degenen die je als mens niet ziet, toch zien, omdat hij naar het hart kijkt? Daar krijg je goede koningen van.

Henk Bloem, pastor.