Ton van Leur, H. Catharinakerk Woudenberg
Actualiteit: Asielbeleid in Europa en Nederland
Dagblad Trouw 21 mei 2024: “Gedumpt in de woestijn”.
De landen in de EU ondersteunen clandestiene operaties in Noord-Afrikaanse landen, waarbij ieder jaar tienduizenden mensen worden gedumpt (zonder hulp, eten en drinken) in afgelegen gebieden om te voorkomen dat ze naar Europa migreren. De EU is jarenlang op de hoogte van deze door Noord-Afrikaanse landen (Marokko, Mauritanië en Tunesië) systematisch uitgevoerde woestijndumpingen en de EU levert materieel en veel geld. In een uitzending van Nieuwsuur van 28 mei 2024 wordt aandacht besteed aan de dalende migratiecijfers in Italië. (Begin dit jaar 19.500 migranten, vorig jaar in dezelfde periode ruim 47.700 migranten). De Italiaanse premier Giorgia Meloni claimt de dalende migratiecijfers als een overwinning in de aanloop naar de Europese verkiezingen. Dat is ’te danken’ aan de Tunesiëdeal die vorig jaar is gesloten tussen Tunesië en de EU. Maar de Methode Meloni (alles op alles zetten om de migratie terug te dringen) heeft wel degelijk een schaduwkant, gezien de alarmerende berichten over repressie van migranten in Tunesië: situaties die niet bij de waarden van de Europese Unie passen. In dagblad Trouw van 23 mei 2024 waarschuwen Geert van Dartel (voorzitter Raad van Kerken in Nederland) en Ineke Bakker (voorzitter Werkgroep Vluchtelingen van die Raad) naar aanleiding van de plannen in het nieuwe hoofdlijnenakkoord voor een zeer vijandig mensbeeld van vluchtelingen als de grootste bedreiging van onze samenleving.
De beklagenswaardige toestand van vluchtelingen en migranten is een ‘teken van de tijd’ en zou tot saamhorigheid en solidariteit moeten leiden in alle fasen van migratie: vertrek, reis, aankomst en terugkeer!
Uit de encycliek Laudato Sí (2015) van paus Franciscus
De klimaatveranderingen veroorzaken bijvoorbeeld migraties van dieren en planten die zich niet altijd kunnen aanpassen en dit tast op zijn beurt de productiemiddelen aan van de armsten, die zich echter verplicht zien te vertrekken in grote onzekerheid over de toekomst van hun leven en van hun kinderen. Tragisch is de toename van de migranten die de ellende ontvluchten die door het verval van het milieu wordt verergerd, die in de internationale conventies niet worden erkend als vluchtelingen en de last dragen van een leven dat zij hebben achtergelaten zonder enige wettelijke bescherming. Helaas is er een algemene onverschilligheid ten opzichte van deze tragedies, die nog altijd plaatsvinden in verschillende delen van de wereld. Het gebrek aan reacties ten opzichte van deze drama’s van onze broeders en zusters is een teken van het verlies van dat gevoel voor verantwoordelijk-heid voor onze gelijken waarop iedere beschaafde maatschappij is gebaseerd. (LS nr. 25)
Voorbede
Geest van God, roep ons voortdurend op om ons bewust in te zetten voor onze medemensen, voor vluchtelingen en migranten die in verlatenheid en angst vastzitten aan de grenzen van Europa en in Afrikaanse woestijnen. Geef hen een teken van hoop en schenk uw geest aan onze samenleving om moed en kracht tot meer saamhorigheid en solidariteit in de opvang en bescherming van deze kwetsbare mensen.