De blogs van deze week gaan niet alleen over de betekenis van Drievuldigheid, maar bevat ook de laatste woorden van George Floyd

 

De heilige Drievuldigheid
D. Mitchell, ‘De niet verhoorde gebeden van Jacob de Zoet’, blz.151 probeert dit wiskundig onmogelijke: één=drie, uit te leggen:
“…. zoals één man zowel dominee als ‘oom van’ en ‘broer van’ kon zijn, kon God, diens Zoon en de Heilige Geest een onscheidbare Drie-eenheid vormen”.

De schilder Edward Munch heeft ooit gezegd dat je niks aan een fototoestel hebt als het gaat over hemel en hel. Je betreedt dan een andere wereld; een wereld van de ver-beeld-ing. Dit geldt natuurlijk ook voor God zelf. “Niemand heeft ooit God gezien” (Johannes 1.1.18).

Een mooie verbeelding van Drie-eenheid/Drievuldigheid vind ik de schildering van drie personen die samen maar 2 paar ogen hebben. Ze kijken met elkaars ogen. Misschien is dat de kunst!!* Het logo van het jaar van de barmhartigheid met als leidraad: ‘kijken met de ogen van de ander’, sluit hier naadloos bij aan wanneer ze Jezus en de man die hij als een schaapje op zijn schouders draagt samen voorstelt met één paar ogen.
*(staat op mijn I-phone, maar lukt me niet om ‘t hier te laten zien (hb)).

Er wordt vaak gezegd: wat maakt het uit – er is maar één God. We geloven toch allemaal in dezelfde God?
Je kunt vragen: welke God dan? Is jouw God barmhartig en vol medelijden zoals de God die tot Mozes sprak? Lijkt jouw God op Jezus die de Emmanuel genoemd werd? Is jouw God die van de 3-Eenheid en 3-Vuldigheid tegelijk of meer één van beide?
Bij 3-eenheid zeg je “God brengt eenheid in deze kosmos, in mijn leven, geen rommelzolder waar je niet weet waar te beginnen. Hij haalt dat ene schaapje dat eigenwijs weggelopen en eigen wegen gegaan is, terug bij het geheel. Overigens zonder hem af te brommen. Hij legt ʼt liefdevol over de schouders.
Bij 3-vuldigheid zeg je: God staat voor pluriformiteit – perst niet alles en iedereen krampachtig in één mal. “Waarom”, vroeg een leerling aan zijn rabbi, “waarom zijn de mensen allemaal zo verschillend?” En de rabbi antwoordde: “Omdat ze allemaal beeld van God zijn”.

Ik kreeg door frater Ton Oostveen bijgaande tekst toegestuurd. Past niet zo bij onderwerp, maar ik wil ‘m graag doorgeven:

Beste vrienden,
Dit zijn de laatste woorden van George Floyd, een 46-jarige man die stierf nadat een Amerikaanse politieagent zijn knie bijna negen minuten lang op zijn nek gedrukt hield:

“Dat is mijn gezicht
ik heb niets ergs gedaan
alsjeblieft alsjeblieft
alsjeblieft ik krijg geen adem
alsjeblieft
alsjeblieft iemand
alsjeblieft
ik krijg geen adem
ik krijg geen adem
alsjeblieft
(onhoorbaar)
ik krijg geen adem, mijn gezicht
sta toch op
ik krijg geen adem
alsjeblieft, een knie op mijn nek
sh*t ik krijg geen adem
ik zal
ik kan niet bewegen
mama mama
ik kan niet
mijn knie
mijn nek
ik kan niet meer
ik kan niet meer
ik ben claustrofobisch
mijn maag doet pijn
mijn nek doet pijn
alles doet pijn
een beetje water alsjeblieft alsjeblieft
agent, ik krijg geen adem
dood me niet
ze gaan me doden
komaan alsjeblieft
ik krijg geen adem
ik krijg geen adem
ze gaan me doden
ze gaan me doden
ik krijg geen adem
ik krijg geen adem
alsjeblieft meneer
alsjeblieft
alsjeblieft
alsjeblieft ik krijg geen adem”
Vervolgens sloot hij zijn ogen en hield het smeken op. Even later werd George Floyd doodverklaard.

En ik onderschrijf de mening die in ‘De Groene’ staat dat het een waardig, moedig besluit was van burg. Halsema. Zij koos, stelt de waarde van demonstreren tegen racisme boven het opvolgen van de wet. Zeg maar: het bezoeken van iemand die terminaal is en wanhopig een hand of een kus van partner of kinderen zoekt, boven de wet die bezoek buiten houdt. Nood breekt wet. Nood aan huidwarmte, nood aan menselijke warmte, nood aan nabijheid. . Maar het is natuurlijk vreselijk jammeer dat ze het zo verkeerd hadden ingeschat, en dat er nu een golf – ik vind het een beetje van eenzijdig vastklampen aan de wet, over haar heen komt.

Het boekje van De Belgische Manu Keirse, ‘Het wonder van de kleine goedheid in tijden van eenzaam sterven en beperkt afscheid’, Adveniat 2020 blz. 94; ‘…Het is juist gehoorzamen aan je innerlijke stem om een antwoord te geven op de reële behoefte van een medemens. Enkel de klemtoon leggen op de regels van de buitenwereld en deze blindelings volgen, doet onrecht aan de binnenkant’

Henk Bloem, pastor

Meer verdieping in de lezingen van komende zondag: lees hier