Enkele notities over het leven als een feest en wie dan de genodigden zijn.

Bruiloftskleed
1. Mevr. M. Jansen rector van de Protestants Theologische Universiteit in Amsterdam: “Uiteindelijk is het doel van Gods Koninkrijk dat de koning op zoek is naar een feestje voor mensen in vodden en in purper, voor gehandicapten en niet voor puntgave mensen. Je kunt grote delen van je leven zo indelen dat je alleen maar gelijkgestemde mensen tegenkomt, maar dat is geen kerk.” (Zie bijv. Matteus 22:1-14)
2. S. Oostenbrugge, lid van de PvdA, zei: “Het gaat er niet om waar je vandaan komt, bij welke groep of beweging je hoort, maar waar je heen wilt met jezelf en met de wereld.” (Trouw 09-09-2016)
3. Gerrit Knol, cultuurwethouder: “Als je niet elke dag met een stok in je ziel roert, dan vries je dicht.”
4. Loesje: “Het leven is een feest, en jij bent uitgenodigd!”

Het grote feest gaat door (anoniem gedicht)

Heb je het al gehoord? Er komt een heel groot feest.
Heb je het al gehoord? Wat, ben je niet geweest?
Er waren zoveel zaken, er moest zoveel gedaan.
Ik kon me niet vrijmaken, ik ben dus niet gegaan.

Heb je ‘t al gehoord? Het grote feest gaat door!
Heb je ‘t al gehoord, de minsten gaan nu voor.
De minsten gaan nu voor, de mensen van de straat.
Het grote feest gaat door, voor ieder mens die gaat.

Heb je ‘t al gehoord? Er was een heel groot feest.
Heb je ‘t al gehoord? En ben jij ook geweest?
Had jij ook wat te geven, had jij een feestgewaad?
Kom feesten bij het leven, als jij zijn woord verstaat.

Geen bruiloftskleed?
Carlo Martini (1927–2012), indertijd de ‘paus van het noorden’ genoemd, schrijft dat degene zonder bruiloftskleed, net als de eerst genodigden geen uitnodiging nodig hebben. Ze blijven liever in hun eigen wereldje. Zo is degene zonder bruiloftskleed wel binnengekomen, maar hij is er niet echt bij, doet niet mee. Hij is slechts lichamelijk aanwezig – tantum corporaliter. Wil wel mee-eten maar niet mee feesten. Er is voor hem iets te halen, maar hij brengt niets in.

Nog iets anders…maar ‘t gaat ook over dat grote feestmaal
De titel van de nieuwe encycliek van paus Franciscus: “Fratelli tutti”  (= broers allemaal) is ontleend aan Franciscus van Assisi (1181-1226), evenals des pausen naam en de titel “Laudato si” van zijn vorig schrijven, over de wereld als ‘common house’ voor allen. De redactie voor religie van Trouw (5-10-2020) kapittelt: “Paus Franciscus schuwt de confrontatie niet” (is dat niet precies de Franciscus van toen?). Hij spreekt zich uit voor een ruimhartig migratiebeleid en tegen populisme, kapitalisme en het idee van een rechtvaardige oorlog. Hoogleraar Paul van Geest zegt: “De paus schrijft zijn eigen ‘I have a dream’.” Hij becommentarieert: “Nooit eerder is de katholieke sociale leer zo radicaal verwoord. Maar als je er het etiket ‘links’ op plat, dan negeer je de oproep om iedereen als familie te zien.”
De encycliek is heel toegankelijk is geschreven. Je voelt dat de schrijvers zelf met vluchtelingen hebben gewerkt. De paus kritiseert het vrije marktkapitalisme en populisme. Hij moet niks hebben van een ‘cultuur van muren’: migranten moeten verwelkomd worden. Omdat wij samen een wereldwijd gezin vormen, allemaal kinderen van God zijn, moeten we voor elkaar zorgen. Politici zijn er niet om de eigen nationale grenzen en waarden te beschermen, maar om te zorgen voor wie het het slechtst heeft getroffen. Niks geen ‘eigen land eerst’ of ‘make our country great again’.
De paus ziet ook niet dat een oorlog rechtvaardig kan zijn, zoals men vaak zei. Niet wapengeweld, maar de kracht van het woord, van arbitrage, meditatie en overleg, zijn dan nodig.

Henk Bloem, pastor

Meer verdieping in de lezingen van komende zondag: lees hier.