Een indrukwekkend gedicht voor de internationale vrouwendag van 8 maart, overpeinzingen over namen en woorden en waarden, en over liefhebben en geliefd worden.

Nicodemus-Nikolaus
Twee verwante namen. Nico is van het Griekse ‘redden, overwinnen’ en ‘demus’ (denk aan demo-cratisch) is ‘het volk’, ‘laos’ (denk aan ‘leek’) is ook ‘volk’. Beiden namen stralen uit dat het om de mensen, om het gewone volk gaat. Daar zijn ze de vertegenwoordigers van.

Sabbatsrust (bij het moeilijke slotvers 21)
Jeremia ,een gezant Gods, wordt verguisd en bespot. Hij kondigt de ballingschap aan; die zal zoveel jaar duren als Israël de wekelijkse sabbatsrust verwaarloosd heeft. De sabbatrust die aan mens, de aarde en de natuur de mogelijkheid biedt tot rust te komen en te herstellen opdat mens, flora en fauna (zie Leviticus 26:34-35) weer tot nieuw leven komen.
Dat kun je niet zomaar verwaarlozen, zegt Jeremia, dan ga je tegen de schepping en tegen de schepper in. De wetten van marktwerking, van groei en winst, zetten niet de mens, de flora en fauna centraal maar trekken ons een andere kant op. Die laat de ‘zorg om helikopters, niet om de kleine mantelmeeuw’ de doorslag geven. De vooruitgang wint het van wat er al is.
Waartoe zijn we op aarde…Om de helikopters en de windmolens de ruimte te geven of de mantelmeeuw in bescherming te nemen? De discussie kunnen we hier niet voeren, maar we worden steeds heftiger geconfronteerd met de vraag of ‘vooruitgang’ het enige is wat telt. Moet alles daarvoor wijken? Of beter, KAN alles daarvoor wijken? Hebben de aarde, het klimaat, de flora en de fauna niet ook een eigen intrinsieke waarde? Toch mooi dat de Bijbel ons op zulke gedachten brengt. Niet?

Licht licht, alles wordt licht
Geweldig toch deze paus. Op zijn leeftijd naar Irak, naar een andere samenleving, een andere wereldorde, als bemoediging voor een handje vol Christenen, om een broederlijke hand uit te steken naar deze ‘fratelli’.
There is a crack in everything – that’s how the light gets in. Deze paus is zo’n ‘crack’, oftewel zo’n lichtdrager (=lucifer).

8 maart: Internationale vrouwendag
Ter ere van hen: Bab Gons, Als je nooit (Trouw 8 febr. 2020).

Als je nooit in haar schoenen hebt gelopen
nooit met je sleutels tussen de vingers door het donker hebt gefietst
een extra lange hoodie over je jurk hebt aangetrokken
je hakken verwisseld voor sneakers
om zo hard mogelijk door de nacht naar huis te trappen.

Als je nooit in haar schoenen hebt gelopen
niet weet hoe uitputtend het is om ogen en oren
over je hele lichaam te dragen
de haren in je nek als alarmbellen te laten vertellen
wanneer je moet maken dat je wegkomt
je altijd in je hoofd aan het rekenen bent
hoe laat je waar aankomt, wanneer je moet vertrekken

en of je dan nog net op tijd, niet hardlopen in het donker niet via het park
in de trein niet op een tweezitsbankje zitten
groepjes vermijden nooit je drankje uit het oog verliezen

Als je nooit in haar schoenen hebt gelopen
niet weet hoe het is om oogcontact te vermijden, te doen alsof je belt
stoerder te gaan lopen, een busje haarlak in je mouw te dragen
via winkelruiten in de gaten te houden, wie er achter je loopt
een omweg te maken zodat je achtervolger, niet ziet waar je woont
om dan soms het grootste gevaar in je eigen huis te treffen
het zijn toch vaak bekenden

Als je nooit in haar schoenen hebt gestaan
het gevoel niet kent geen adem meer te kunnen halen

omdat iemand ineens een deur in het slot draait
de taxi onverwachts afslaat
als je nog nooit je telefoon, zo stevig hebt vastgegrepen
dat het harde kunststof hoesje barst,
omdat het je enige hoop op redding is.

Als je niet weet hoe het is om in haar schoenen te staan
niet weet hoe het voelt , niet gehoord niet geloofd
niet geholpen te worden, om de volgende ochtend
gewoon weer een nieuwe dag te beginnen
de verse wonden de schade onzichtbaar
onder je kleding je huid vanachter een glimlach
de dag zien door te komen

Vertel dan nooit wat zij moet doen ,wat ze moet dragen
dat ze moet baren en hoe zich te gedragen

Hoe te bewegen, wanneer te spreken
hoe ze haar lichaam, hoe ze haar leven

Maar leer de wereld van haar te houden
zo hard dat ze nooit meer achterom hoeft te kijken

zo hard dat ze mag dansen wanneer ze wil , gaan waar ze wil
laat de wereld nu verdomme eens beginnen
hartgrondig van haar te houden.

Valt het dragen hem LICHT?
Hij is 85 en neemt steeds de hand van zijn vrouw vast, waar ze ook gaan. Wanneer ik hem vroeg waarom zijn vrouw afgeleid was, alsof ze hem niet volgde, zei hij: “Ze heeft Alzheimer.” Ik vroeg hem of zijn vrouw zich zorgen zou maken als hij haar hand zou loslaten. Hij zei: “Ze weet niet meer wie ik ben; ze herkent me al jaren niet meer.” Verrast zei ik: “En toch neem je ze nog elke dag bij de hand.” De oude man lachte en zei: “Zij weet niet wie ik ben, maar ik weet wie zij is. Ze is de liefde van mijn leven.” (doorgestuurd van Facebook)

 

 

 

 

 

 

 

 

Ik was als een mens van grijs
Tegen achtergrond van vaal
Maar nu God er is voor mij
En ik er wezen mag
Groei ik naar uitbundigheid
Van felle kleuren
(Anoniem)

Henk Bloem, pastor

Meer verdieping in de lezing van komende zondag: lees hier.