Notities over contact maken via een muur, over een beschermer, broederschap en vrijmoedigheid, en vooral over: mens zijn kun je niet alleen.

Klaagmuur
In Doorn staat tegen de kerk een mooie ‘klaagmuur’. Misschien denk je: hebben wij die nodig? Nederland hoort tot toch de vijf rijkste en gelukkigste landen? Hebben wij wat te klagen?
De Klaagmuur in Doorn (en ook in Cothen zegt men) is prachtig gemaakt (hulde!), met uitnodigende verwijzingen op bordjes dat deze klaagmuur VERBINDING wil bevorderen. DE muur bestaat uit losse bouwstenen met allemaal gaatjes, zo opgestapeld dat je je ‘klaagzang’ of ‘klaaggebed’ erin kunt stoppen. De joodse Clara Asscher-Pinkhof schrijft: “Je moet toch met iemand kunnen spreken, als alles om je heen wegvalt. Je moet toch iemand vertellen van je angsten, van je hoop, van je kleine vreugden, je kleine ijdelheden, je kleine en grote zorgen”. De Joden hebben in Jeruzalem de eerste echte Klaagmuur; een stuk van de oude tempelmuur. Zelfs de paus stopte daar zijn klaagbede in. (Zou hij een bede om eenheid brengen in onze verscheurde wereld?) Nu de kerken veelal gesloten zijn, nodigen zulke klaagmuren met hun briefjes ons uit tot een gezamenlijke hoop en toekomst. Mooi om op je fietstocht even te stoppen.

Patroon
Zou Barnabas niet patroon kunnen zijn voor allen die uitzien naar (re)integratie? Voor vluchtelingen, asielzoekers, mensen na een misstap, na ziekte of periode van werkeloosheid? Voor mensen met een handicap? Hij zorgde toen voor het bruggetje zou hij nu ook weer bruggetjes kunnen slaan?

Broederschap
Ds. R. van Zwieten zegt: “Broederschap is dezer dagen ver te zoeken”. Ananias verwelkomt (Handelingen 9:17) de fanatieke christenhater Saul als BROEDER. Misschien contrecoeur maar hij ‘moet’ het, als roeping van God. Daardoor kan hij zijn vijand als ‘broeder’ benaderen en in een omgekeerd perspectief zien. Hijzelf en zijn relatie tot Saul en ook Saul zelf, alles is anders! Gods woord wil deze wereld omgekeerd!
En dan halen we het Pauselijk schrijven “Tutti fratelli” er nog niet eens bij. Zeer de moeite waard, maar te veel voor nu.

Vrijmoedig
Wij zijn het een beetje kwijtgeraakt om vrijmoedig van ons geloof te vertellen. We zeggen dan dat we niemand ermee willen lastigvallen, laat staan ons geloof willen opdringen. Zijn we misschien het onderscheid tussen ‘opdringen’ en ‘vrijmoedigheid’ wat kwijtgeraakt? Alsof dat één pot nat is. En willen we geloven liever achter de voordeur houden? Uit bescheidenheid? Uit onzekerheid? Moet ieder zelf weten?

Los van mij kunnen jullie niks (Johannes 15:5)
“Lieve God, is onze pastor een vriend van U, of kent u hem van zijn werk”?

Een vriend is niet, die u aan ’t hart wil sluiten
In uw geluksuur, en zich niet genoeg kan doen
Maar die den balling bij zich binnenroept en dan
De deur toeslaat tegen de wolven buiten.
(J.H. Koppel).

Ida Gerhardt vindt vers 5 “want los van mij kunnen jullie niets” zo bewegingsloos vertaald. Letterlijk staat er: “zonder mij kunnen jullie niets doen”, oftewel…niks klaarmaken. Misschien is het “zonder Hem” ook wel een dooie boel en brengt hij er beweging en vaart in?

Etty Hillesum geeft een speciale betekenis aan “blijven in” als ze schrijft: “Ik roep jullie toe: Blijven jullie op een innerlijke post, als jullie die ooit betrokken hebben, en maak je geen zorgen om mij.” (Uit: Het denkende hart, blz. 56)

Henk Bloem, pastor.

Meer verdieping in de lezing van komende zondag: lees hier.