In de blogs van deze week blikken we nog even terug op de Vredesweek. Het woord ‘Vrede’ komt veelvuldig in het zogaamde oude en nieuwe testament voor, wel zo’n 200 keer. Dan is het ook logisch dat het niet elke keer precies hetzelfde betekent en op zo’n belangrijk thema mogen we een week later nog wel een keer terugkijken!
U kent vast het liedje Shalom chaveriem…= vrede makkers! Chaveriem = gabbers, kameraden.
In Bijbelse boek Samuel (2 Samuël 11.7) laat David vragen: Mah Sjalom van Joab, mah Sjalom van de soldaten, mah sjalom van de oorlog? 3x mah sjalom. Het is moeilijk letterlijk te vertalen: Hoe, wat is de vrede van Joab, van de soldaten, van de oorlog? Wij zouden misschien zeggen: gaat het goed met jou, met de oorlog? Of misschien ook “hoe is je leven onder de oorlog – of – heb je geen leven?” Maar duidelijk is dat het Bijbelse woord vrede meer omvat dan wel of niet schieten. En als Jezus in Johannes 20.19 op Paasdagavond de leerlingen groet met: ”Vrede” dan gaat ’t over meer dan alleen Oorlog of Vrede.
Of als hij in 14:27 zegt: “Vrede laat Ik u, mijn vrede geef Ik u; niet zoals de wereld” …dan gaat het om ons als mens – om ons om te turnen tot vredelievende mensen, tot een bijna bovenmenselijke vrede. “Tutti fratelli” zou Franciscus zeggen: over, dwars door alle politieke, religieuze oude tegenstellingen heen, een paradijselijke wereld – waar ieder er mag zijn, tot ontplooiing komt. Paus Franciscus riep bij de Klaagmuur hardop: “Adam waar ben je?” ‘t Gaat om ons. Wij worden gevraagd. Durven we zo mens te zijn?
In preambule van de Verenigde Naties van 1945 staat:
”Omdat oorlog in de geest, in hoofd en hart van mensen ontstaat, moet ook de vrede in hoofd en hart van mensen verankerd worden.” Vrede komt als wij het willen, als wij het doen….. is geen neutraal iets zoals het weer! Maar vrede maken met een ander is soms een hele stap, je moet over een drempel heen, over jezelf heen soms.
In een Een Russisch orthodoxe kerk staat bij de ingang: “Gelieve niet te betreden met wapens”. Dat slaat natuurlijk niet alleen op geweer of wapenstok – maar vraagt: wat brengt je hier naar de kerk? Scherm je je af? Ben je gepantserd, heb je als het ware een kogelvrij vest aan of ben je kwetsbaar, open, ongewapend?
Gezongen door ene Rubin
Let the sun penetrate the flowers
don’t look behind
follow those who go ahead.
Lift up your eye with hope
and not by way of devotion.
Sing a song for love
and not for war.
Don’t say ”The day will come”,
make the day come.
For it is not a dream
and blow the trumpet for peace
in all the squares
let us therefore just sing
a song of peace
Don’t murmur the prayer
rather sing with all your force
a song of peace.
Of ook een gedeelte uit het gedicht ‘The Hill we climb’ van Amanda Gorman
………en ja, we zijn verre van volmaakt,
verre van volkomen.
Maar we streven niet naar een verbond van perfectie.
We streven ernaar een verbinding te smeden met intentie,
het stichten van een staat, stralend
van alle culturen, kleuren, karakters,
en contouren van de mensheid.
En we heffen onze blikken niet
naar wat ons verdeelt,
maar naar wat ons verrijkt.
We overbruggen de vallei,
wetende, om de toekomst in te varen,
moeten onze verschillen opzij….
Marijke de Bruijne bij deze thematiek:
Als wij dan de woorden spreken
het licht ontsteken,
waar en wanneer dat ook gebeurt,
zijn we niet langer leeg van binnen,
voelen een vonk van ver ineens nabij,
verstaan dan even dat het leven
een geheim is,
een mysterie
dat ons omvat
hoe ons verstand daartegen
soms ook in opstand komt.
Wie collega’s klein maakt, is nooit groot.
(J.G.Seume)
Paus Franciscus
Nadat hij het Amerikaanse congres heeft toegesproken, gebruikt de paus de lunch samen met daklozen; daar, zegt hij, voelt hij zich thuis.
Henk Bloem, pr.
Meer verdieping in de lezingen van deze zondag: lees hier.