Enkele notities bij de lezingen van deze zondag. Over makkelijke woorden die soms moeite kosten om in daden om te zetten en over een moeilijk woord dat eigenlijk heel eenvoudig zegt: je bent wat je eet.

Onze Paus zei: “je kunt het brood niet breken als je hart gesloten is voor anderen”. Hij kijkt niet: wat zou er toen gebeurd zijn met brood, maar wat gebeurt er nu met de mensen, met ons. Mensen, wij worden verzadigd, voldaan – zou dat alleen op de maag slaan, of op meer dan een maag aankan, op jou als mens: voldaan! Ook buiten je maag om kun je voldaan zijn, voldaan worden.

Tomas Halik, Tsjechisch theoloog, zegt: Een mens belijdt zijn geloof in een Schepper niet door wat hij over het ontstaan van de wereld DENKT, maar door hoe hij zich tot de natuur verhoudt – dat laat zien of hij erin gelooft als gave Gods…Ook hij probeert niet te doorgronden wat er toen gebeurde maar wat het met deze mensen, hier en nu doet.
Nogmaals Halik: Een mens belijdt zijn geloof in één Vader door anderen als broeders en zusters te aanvaarden.
Nog een: Een mens belijdt zijn geloof in het eeuwig leven door de wijze waarop hij de eigen sterfelijkheid beleeft.
En ik voeg toe: Een mens belijdt zijn geloof in het brood dat met gebed gebroken wordt, door zijn eigen brood te delen, zijn eigen levensonderhoud niet af te schermen en onbereikbaar te doen zijn.

Wij gedenken Witte Donderdag met de maaltijd als een kernmoment van Jezus’ leven. Het motto “Ik geef mij aan jou” op het Zondagsboekje lijkt me juist maar is makkelijker gezegd dan gedaan.
Wij zijn hier niet rond de altaartafel om in aanbidding te blijven, op onze knieën. We zijn hier om gezonden te worden in het spoor van Jezus. Omdat te kunnen is misschien het herhaalde: “hij sloeg zijn ogen op naar de hemel” wel van belang, noodzakelijk. Als dat wegvalt, valt misschien ook het breken en delen weg en blijft alleen het ikke, ikke over. Het constant herhalen van dit ritueel helpt ons om in het gewone leven met elkaar voor Gods gelaat te staan!

Transsubstantiatie is geen eenvoudige kost
Transsubstantiatie is een lastig woord, en kan makkelijk tot eenzijdige misverstanden leiden, zoals de verhalen van ‘Manna’ in de Thora (=de eerste vijf boeken) en van Jezus laten zien.
Augustinus benadrukt dat niet alleen het geheiligde Brood en de gezegende Wijn, Lichaam en Bloed van Christus zijn, maar ook de gelovigen die aan de eucharistie deelnemen. Bekend is Augustinus’ aansporing “Estote quod viditis et accipite quod estis” (s.272): “Wees wat jullie zien en ontvang wat jullie zijn, lichaam van Christus!”

Henk Bloem, pastor

Meer verdieping in de lezingen van deze zondag: lees hier.