Grote dromen, die als een Pinkstervuur de hoop op gerechtigheid doen oplaaien. In de blogs van deze week komen heel verschillende voorbeelden daarvan ter sprake.

De Hebreeën brief gebruikt het beeld van ‘de wedstrijd” als symbool voor “christelijk geloven”. Maant ons niet voortijdig af te haken, en alleen maar dit ene voor ogen te houden: getuigen van het geloof. Jezus, aanvoerder en voltooier, is het grote voorbeeld van iemand die tot het einde toe door ging. Die liet zien dat de weg niet over rozen gaat—maar om juist dan vol te houden tot het eind.

“I have a dream

De beroemde woorden van de grote droom van Martin Luther King. Grote droom! Geen dromerig voor zich uit fantaseren. De droom is als vuur: “en hoe verlang ik dat het reeds oplaait”.  Zo zei paus Franciscus, een Argentijn, ooit dat het verlangen naar Europese eenheid aan het ‘verbleken’ is. Landen die hekken en prikkeldraad plaatsen, verraden zijns inziens die droom. “Ich bin ein Berliner”, zei J.F. Kennedy ooit.

 

I have a dream is de titel van een boek dat belangrijke en bijzondere redevoeringen uit de wereldgeschiedenis bijeen brengt. Soms spat het vuur eraf, als je Zelenski hoort spreken. Of Nelson Mandela, Henriette Roland Holst, Michail Gorbatsjov. Gelukkig zijn er steeds weer mensen die het vuur brandend houden en weer oprakelen, die blijven zingen: “Amazing Grace” zoals  Aretha Franklin.

 

“Als je een vonk wilt vinden, zoek er dan naar in de as” zegt een chassidisch spreekwoord. Soms komt het vuur niet (meer) aan de oppervlakte -smeult het bijna ondergronds voort.
Vanuit die inspiratie schreef J.Chittister: Het vuur onder de as, over het religieuze leven. Abdij Berne 1999,4

 

Meent gij dat ik op aarde vrede ben komen brengen …neen juist verdeeldheid”. Kerk omvat alles wat ‘de wereld’ niet verstaat. – oeverloze vergeving, gerechtigheid, de liefde Gods….Het water transformeert de mens tot een nieuwe versie van zichzelf, terugkeer naar de vorige verten is niet mogelijk. (Tenachon #54 Grenzen).

 

The hill we climb  (door Amanda Gorman)

Als de dag aanbreekt vragen we ons af:
Waar kunnen we licht vinden
In deze oneindige nachten?
Het verlies dat we bevaren
Golven opwachtend.
We trotseerden de buik van het beest,
We leerden dat rust niet altijd vrede is,
En de noties van wat normaal echt feit is
Niet altijd gerechtigheid is..

……..eigenlijk zou ik haar hele gedicht moeten citeren)