Onrustig is ons hart tot het rust vindt in U – Augustinus
Je hoort zeggen: ”Ben je dan nooit tevreden?” Het hoort blijkbaar bij ons mens-zijn om steeds verder, mooier, gevaarlijker, uitdagender…Is er een verzadigingsmoment? De zin: “Onrustig is ons hart” is een constatering zonder beperking – zo is het altijd! “Totdat het rust vindt in U” geeft aan dat de onrust niet eindeloos hoeft door te gaan; de onrust vind rust in U (=God). Het is dus zaak God te zoeken. Er staat niets van een tijdstip, van voor of na de dood zoals sommigen denken. Er staat wel dat God rust kan brengen: tot het rust vindt in God. Mens-zijn lijkt samen te vallen met onrust, tenzij rust van Godswege ingebracht wordt.

Synode
De verslagen van de zeven Nederlandse bisdommen zijn gebundeld tot een ‘nationale synthese’. Die is naar het Vaticaan gestuurd en gister (24 aug) vrijgegeven. Het blijkt dat de katholieken van ons land overlopen van wensen en verlangens en dromen van een andere kerk. We hopen en bidden dat de synthese recht doet aan al de wensen en verlangens naar een andere kerk. Onze geloofsbelijdenis ‘‘Ik geloof in de ene, heilige, katholieke kerk” onderstreept vooral de EENHEID en laat weinig ruimte voor pluriformiteit: ‘s lands wijs, ‘s lands eer. Zou dat kunnen?

Januarius (rond 400 na Chr.) vraagt Augustinus of elke kerk haar eigen riten en gebruiken kan uitvinden om Pasen te vieren. Kan dat zomaar, vraagt hij? Augustinus antwoordt heel ruimdenkend: “Richt u maar naar het gebruik van de kerk waar u op dat moment bent. Dan kunt u aan niemand aanstoot geven en dan kan ook niemand aanstoot nemen aan u.” Dat was rond 400, maar de wereld van toen en die van nu – dat verschilt nogal. Paus Franciscus startte een synodaalproces in onze kerk. Hoe verhouden zich het synodaal-kerk zijn met ‘ik geloof in de ene, heilige, katholieke en apostolische kerk’? Is het synodale niet plaatselijk, met aandacht voor de kleinen, terwijl aan de andere kant ‘de kerk, het onpersoonlijke, masculiene , autocratische dreigt te overheersen?

Oekraïne
’t Is mooi geweest – die vreselijke oorlog, doden, kapot gebombardeerde huizen en gebouwen. Misschien ook wat overvoerd – steeds hetzelfde, hoe erg ook. Nu schuift de oorlog en de foto’s van de vernietiging wat naar de achtergrond en nemen de financiële problemen en zaken deze ruimte in. Over oorlog gesproken. Die kunnen er ook wat van.

Voorbeden voor de vrede
Daoud Nassar, Palestijnse vredesactivist straalt zeggend uit: We refuse to be enemies. Believe in justice
Greta Thunberg, klimaat en milieuactiviste: Niemand is te klein om het verschil te maken in de wereld.
Martin Luther King, Baptist Minister en mensenrechtenactivist: Vrede is kostbaarder dan diamanten, zilver of goud
Malala Yousafsal, activist: Als de hele wereld zwijgt, maakt zelfs één stem indruk.
Nina Simone, singer songwriter, pianiste en burgerrechtenactivist: Weet je wat vrijheid voor mij betekent? Geen angst kennen
Deyis Carmona, President Assembleia Campesina uit Cesar Columbia: Als boeren willen wij weer op ons land kunnen werken, zonder angst, zorgen, conflicten

Bidden we samen:
Het gaat niet alleen om afwezigheid van oorlog maar het gaat om mensen die de weg van vergeving en verzoening omarmen. Mensen die zich inzetten voor een inclusieve samenleving waar ruimte is voor vriendschap en medemenselijkheid. Waar vluchtelingen veilig zijn en jongeren meetellen. Vrede is waar mensen Gods vrede liefhebben. Amen (Uit: Achter de Karmel).

Zomergedichtje van Judith Herzberg
Er is nog zomer en genoeg
Wat zou het loodzwaar
Tillen zijn wat een gezwoeg
Als iedereen niet iedereen
Terwille was als iedereen
Niet iedereen op handen droeg.

Henk Bloem, pastor

Meer verdieping in de lezingen van deze zondag: lees hier.