Er is veel literatuur over de Bergrede bij Matteüs. Daaraan kun je zien hoe belangrijk deze Bergrede is.
F. Maeijer, Klein maar fijn, Gooi en Sticht 1996, over de 12 ‘kleine profeten’. NB op pagina 1793 van de Willibrord vertaling ziet u hoe de historische exegese te werk gaat).
Karel Eykman, Vrij als de vogels; de Bergrede voor nu, Kok 2018. Als iemand je een klap geeft, hoef je niet een even harde klap terug te geven. Dan aap je hem alleen maar na (pagina 9).
G. v.d. Graft, Verzamelde gedichten, Het volk Gods: afscheid van de vogels:
Wie werkelijk gelooft, is als een vogel,
De grote boom Gods die de wereld is
staat voor de naderende duisternis
de vogels zingen Godlof in den hoge.
Ze zijn er zeker van dat morgenvroeg
de zon weer schijnen zal, de zon weer schijnen,
alles weer met de wereld in het reine,
een dag, een handvol leven is genoeg.
De vogels leven zonder aarzeling
Kon ik mij zo volkomen overgeven
aan wat mijn roeping is, toekomst of niet!
Want ik geloof toch in de God van ’t leven
die sterfelijk over de aarde ging?
Maar ik ben altijd kleiner dan mijn lied.
Interreligieus
Raimon Panikkar, wiens moeder Spaans was van rooms-katholieke huize en wiens vader een Indiase hindoe was, vertelt: “De wereld is als een zaal met grote vensters aan alle kanten. De moslims staan voor een venster naar buiten te kijken, de boeddhisten door een ander en de christenen weer door een ander. Iedereen roept: “Moet je hier eens komen kijken! Wat een prachtig uitzicht!”. Maar als we met elkaar praten en door elkaars venster leren kijken dan krijgen we een beter totaalbeeld. Je mag best jouw traditie de mooiste van de wereld vinden, als je maar niet aan de ander vertelt dat hij dat ook moet vinden. Het is als met ouders die hun eigen kind het mooiste vinden; ze hebben allemaal gelijk.”
Henk Bloem, pastor
Meer verdieping in de lezingen van deze zondag: lees hier.