Tien jaar geleden was ik dood
Maar nu ben ik levend geworden
Het is nog maar een begin
Dat mij te binnen schoot
Woorden
Vrijheid en lente
En andere namen
Samenzijn

Maar woorden zijn het begin
Zij binden de strijd aan tegen
De nacht en zijn molenwieken
Zij laten de vogel Licht
Los uit de kooi van de dromen
Zij komen zelf onverwacht
Over het water vliegen
Vrijheid en leven
En andere namen
Samenzijn

Ik ben heel lang dood geweest
En ik weet nog niet zeker
Of ik al levend ben
Het leven is met geen pen
Waar ook ter wereld beschreven
Maar ik noem het bij name
Vrijheid en liefde
Samenzijn.
(Guillaume van de Graft)

Metamorfose

Kom, herneem jezelf. Blaas de as uit je gezicht, het is maar stof op steen.
Raap je ledematen op: handen, voeten, borst en been. Zie je wel?

Span dan de spieren aan, sla je ogen op uit marmer, adem blaas ik in de mond
tot het rood keert in je wangen, tot je lippen gaan bewegen, tot je loskomt van de grond.

Doe als Nijinski, liefste, zweef! Laat eenmaal nog uit dit gesloten brein
de voeten vrij en dans onder die koepel van licht waar wij tenslotte liepen.

Dat zou osmose zijn – staf op de rotsen van Orsay: tranen door de steenwand heen.
tranen door de steenwand heen.

Henk Bloem, pastor

Meer verdieping in de lezingen van deze zondag: lees hier.