Synode.
Bij het synodale proces is het goed in onze herinnering te roepen:
Wees niet bang voor verandering, pas liever op voor stilstand,
pas liever op voor de dood in de pot.
Wie heeft zijn hart verloren? Niemand?
Wat is het ergste: je hart verliezen aan iemand/iets
of: nooit je hart verliezen-aan niemand, niets.
Zou dat niet inhouden: Op sterven na dood!

Luther zou gezegd hebben: Hier sta ik; ik kan niet anders. Is dat vergelijkbaar met Jeremia’s roeping en werkzaamheid? Of Luther het echt zogezegd heeft? Italianen zouden zeggen: Se non è vero, è ben trovato, misschien is ‘t niet waar, maar ’t is wel goed gevonden,

Kiezen – verkiezing
Het volgende is geen stemadvies. Dat is niet mijn zaak. Maar iedere stem is een keuze: waar kies jij voor? Waar sta jij achter? Hoe zou jij willen leven en samenleven? Ik heb met interesse “Omtzigts partij in vijf trefwoorden” (dagblad Trouw) gelezen. Dat is politiek en tevens ook hoop, en geloof in hoe ’t verder moet. Je kunt dat niet los van elkaar zien. Kijk bijvoorbeeld naar het trefwoord: mensengemeenschap. Omtzigt zegt daarvan: Niet de overheid of de markt maar de mensengemeenschap staat aan de basis van de maatschappij. Dat is toch niet alleen een politiek trefpunt?

Synodaliteit
Een Duitse christen zegt: Ik kan als evangelisch Christen iets moois zien bij de katholieken of de orthodoxen zonder dat ik daarom mijn Evangelisch-zijn moet opgeven. Ja toch? (Uit: Christ  in der Gegenwart 34/2023)

Ooit stonden protestant en katholiek los of zelfs tegenover elkaar. Soms lokte het zelfs oorlogen uit. Zou de toekomst meer variaties toelaten, variaties die tegelijkertijd saamhorigheid uitstralen? Zouden in de toekomst onze bijzondere kerkelijke dagen saamhorig gevierd, beleefd kunnen worden? Of blijft iedere kerk/geloofsgemeenschap dat voor zichzelf doen? Ieder op zijn eigen manier, zijn eigen wijze?
De vraag is natuurlijk: staat dan Christus centraal of gaat ’t om je eigen manier, je eigen wijze? Zou het kunnen dat iedereen ‘anders’ is? Niet anders in de zin van ‘tegenstander’, maar anders in de zin van ‘aanvulling’? Maar wel in eenheid verbonden, van elkaar zien en leren, elkaar aanvullen. En corrigeren. Elk op eigen wijze en niet allemaal in hetzelfde hokje geduwd. Zij die samen met anderen op vakantie gingen, zeiden na afloop: Met z’n allen zie je meer dan een alleen.

Henk Bloem, pastor

Meer verdieping in de lezingen van deze zondag: lees hier.