De blogs werpen deze week vragen op over manieren om te geven: zonder een centje pijn, of met hart en ziel.
Besteden’ of ‘Om niet’
In ‘De kleine prins’ lees ik: ‘Alle tijd die je aan je roos besteed hebt, maakt je roos juist zo belangrijk’ (hfdst XXI). ‘Besteden’ klinkt nuttig, doelmatig, zakelijk. In het Franse origineel staat …die je hebt ‘perdu’ = alle tijd die je hebt verloren voor je roos…” . En de Engelse versie kiest voor ‘.. you have wasted’= verspillen, verkwisten, waarmee de nutteloosheid, de overbodigheid van deze toewijding benadrukt wordt. Ik moet denken aan de woorden van W. Boevink in Trouw: “Al wat nut heeft leeft maar kort”, en aan ons spreekwoord: verloren moeite.
Wat doet de weduwe bij de offerkist? ‘Besteedt’, ‘belegt’ ze haar geld, – of geeft ze om niet, ‘perdu’, ‘wasted” ? En als je dan denkt aan het lijdensverhaal van Jezus waar we lezen: “die zijn leven heeft gegeven en zijn bloed vergoten” is dat dan ‘besteden’, of is het ‘perdu’ en ‘wasted’ ? En hoe kom je er toe om ‘verloren’ moeite te doen? Helemaal uit jezelf? Of is degene voor wie je ‘t doet heel bijzonder, heel speciaal voor je? Betekent die zoveel voor je dat je er alles, je hele leven voor wilt verliezen, en verkwisten? Vragen, vragen en nog eens vragen—maar soms zijn vragen belangrijker dan antwoorden.
Henk Bloem, pastor
Hier zag Hij met eigen ogen hoe de weduwe het meeste gaf;
zij gaf kwaliteit boven kwantiteit;
zij gaf haar leven voor de God van Israël.
Deze evangelische levenshouding, die ons zegt wat ‘hebben’ betekent tegenover ‘zijn’, vormt het hart van deze levenshouding.
Wie wil geven wat hij heeft, die zal leven!
(W. Randag CssR in ‘Tot uw dienst’, Nijmegen 1983).
Een legende
Fabian brengt zijn oude moeder terug naar de trein. Eens in de maand kwam ze hem bezoeken op zijn studentenkamertje. Nu zocht hij een plaats voor haar aan het raam en stopte stiekem nog 20 Euro in haar handtasje. ”Kom maar gauw weer naar huis, jongen, dan maak ik je lievelingsgerecht en gaan we samen naar tante Martha…’. Zachtjes zei hij: “Blijf gezond, mamma. En fijn dat je hier was”.
Toen hij weer thuiskwam zag hij bloemen op de tafel en een enveloppe met zijn naam “Fabian”. Hij maakte die open, er viel een 20 Euro biljet uit en een kaartje: “ t’ is niet veel, maar met liefde gegeven. Je moeder “. En onder in het hoekje was nog gekrabbeld: ”Eet eerst de schnitzel. De worst kun je in folie wel een paar dagen goed houden”.
(Waarom deze legende doorverteld moet worden: mathematisch maakte het niks uit: allebei 20 Euro. Maar moreel gezien….)
Uit: Quaestiones Disputatae, Herder 1988, blz.145-46.
St Maartenparochie
Elf november is de dag.... Was het een goede besteding om de helft van zijn mantel weg te geven? Of een roekeloos gebaar? Martinus is de populairste heilige in Europa. Misschien wel omdat hij symbool staat voor ‘om niet’, voor geven zonder berekening?
U kent de legende, van de bedelaar bij de stadspoort en de soldaat Martinus die hem de helft van zijn ruitersmantel geeft en dan ‘s nachts in zijn droom hoort: ”Martinus, die ongedoopte, heeft mij bekleed”. Het is een legende—en sommigen zullen zeggen: dus niet echt, niet echt gebeurd. Maar legenden brengen vaak een boodschap/waarde over, bewaren iets waars’. Ze heten niet voor niks: legende! Want zoals agenda betekent: ‘wat gedaan moet worden’, zo betekent legende: ‘wat verteld en bewaard moet worden’. Gelukkig dat er legenden zijn.
Henk Bloem, pastor
Meer verdieping vindt u op de pagina met de lezingen van komende zondag