De blogs van deze week gaan over de letterlijke en de figuurlijke betekenis van water en van dorst in de bijbel.
Marijke Hilhorst schrijft in haar familiekroniek: De Vader, de Moeder en de Tijd, enigszins vervreemdend over “de” vader en “de” moeder. Het zijn, om zo te zeggen, instituten binnen de familie. Die vervreemding speelt ook in het Kanaverhaal rond de moeder van Jezus. Zij wordt als “de moeder van Jezus” opgevoerd. Maar hij spreekt haar niet met ‘moeder’ – nog minder ‘mamma’ of zelfs met haar eigennaam ‘Maria’ – maar met ‘Vrouw’ aan. (zie ook op het kruis 19.26) ‘Vrouw’ is niet hetzelfde als ‘Ach mens’! Vrouw = (edel)vrouwe! Vrouwe Justitia, Vrouwe Sion. De moeder – zoon relatie, de bloedband, lijkt naar de achtergrond geschoven te worden, ten gunste van een meer institutionele, of representatieve functie.
Paul van Vliet; ‘Ik drink op de mensen’. (Zoek op Google – want neemt veel plaats in). DE TEKST VAN DIT LIED KAN DUS WEGBLIJVEN.
Een Bijbelse lijn?
Joh. 2.3: Maria zegt tegen Jezus; ze hebben geen wijn meer –
Joh. 19.28: Jezus schreeuwt: Ik heb dorst –
Ex. 15: Het volk klaagt bij Mozes: wat moeten we drinken?
Ex. 17: Het volk klaagt bij Mozes : Geef ons water te drinken
Jes. 55: De Heer zegt: Kom wie dorst heeft, hier is water
Johannes 4: Jezus zegt: geef mij te drinken, geef ons te drinken
Psalm 36.13: bij U is de bron van het leven
Spr. 25.21; Jesaja 5.13;21,14.32, 6.44, 3; Amos 8.11!!!.
Het zou boeiend zijn om deze lijn eens na te gaan door de bijbel heen.
(Hebreeuws: tsama, grieks: dipsaoo)
Wat wordt met “dorst”, wat met “water” gezegd????
Goethe zegt: de menselijke ziel lijkt op water. uit de hemel komt het, naar de hemel stijgt het op
En D. Roggen schrijft: “hoor die fluitketel: tot zijn nek in het water, maar hij blijft zingen”
Henk Bloem, pastor
Meer verdieping in de lezingen van komende zondag: lees hier