De blogs van deze week bestaan uit twee overwegingen + een gedicht over DOEN. Niet over wat je moet geloven maar ook doen.

 

Rashi, joods exegeet, vertaalt en becommentarieert Sefanja 3.17: “Hij zal zwijgen in zijn liefde” (In ‘Geliefd is de mens’, blz. 90). Soms zeggen mensen, ouders, familie, vrienden, buren ‘omwille van de lieve vrede’ maar liever niks. Bijten liever hun tong af. Is dat liefde? Maak je iemand daarmee nieuw? Een spreekwoord zegt “Ouders leren kinderen spreken, maar kinderen leren ouders zwijgen ”. Is het niet goed om soms een blad voor je mond te nemen?

Doen – en geloven.
Drie maatschappelijke groepen vragen Johannes wat ze moeten DOEN, niet wat ze moeten GELOVEN: zie de verzen 10-14. Zie ook Luc. 10.37: ook “Doe zoals hij”, en in 10.28 “doe dat en gij zult leven”. Beroep je niet op je stamboom maar “brengt liever vruchten voort (3.8 en 3.9). Elders in het NT zien we hetzelfde, zie bijv. Mattheus 7.7-28 waar 11x het werkwoord ‘doen’ gebruikt wordt. De kern van de joodse spiritualiteit ligt niet in de religieuze ervaring, of bij je religieuze stamboom, maar in het volbrengen van Gods opdracht: het Koninkrijk Gods op aarde brengen. Is onze Paus niet ook, zo als hij, pastoraal vóór leerstelligheid? De relatie met God uit zich in daden, is vruchtbaar, brengt Leven, brengt het Koninkrijk Gods dichter bij. Het ‘doen’ staat in het perspectief van leven in Gods huis. Een Joods gelovige zou kunnen zeggen: “Wat baten de bloesems, als er geen vrucht op volgt.”

Henk Bloem, pastor

Wat moeten wij doen

En wat moeten wij nu doen?
Ik durf het haast niet te zeggen
want al wat ik nog kan beweren
klinkt erg klein.

Ik moet gewoon zijn waar ik ben,
ik moet doen wat ik doen moet,
ik moet geven wat ik kan geven,
ik moet leven.

Niet voor mijzelf maar voor het leven
zelf, om het leven van allen,
leven met mijn schuld, ons
aller schuld.

Leven met de bloedhond hart,
met de diefstal huis,
met de wildernis dorp
en het oerwoud stad.

Leven en de gewone dingen doen,
Onze Vader zeggen en het geloven,
proberen de aarde bewoonbaar
te maken.

Een huis bouwen voor de mensen,
een oud nieuw huis voor alle
kinderen en alle doden,
in zijn Naam.
G. Smit

Meer verdieping in de lezingen van komende zondag: lees hier