Uit de Johanneskerk in Leersum ontvingen we een prachtige Adventkalender. Hieruit het volgende verhaal:
Maastricht, eind november. Een waterig zonnetje tilt de dag uit haar grauwheid. Bij de hoofdingang van de Bijenkorf wordt gemusiceerd door drie mannen uit Sint-Petersburg. Dat staat op de hoed op de grond. Het winkelend publiek toont voor het virtuoze spel op de balalaika, trombone en klarinet weinig aandacht.
Er komt een kleine, gezette man aan in een regenjas, een enorme plastic boodschappentas in de hand, bruin hoedje op. Hij blijft staan, luistert en smoest tijdens een korte pauze met de drie Russen. Die kijken elkaar vragend aan, een korte knik en er klinkt weer muziek. De kleine man zet zich schrap en met een stem als een klok begint hij te zingen:
‘Ave Maria, gratia plena, Dominus tecum!’
Zijn ogen lijken iets te zien in de verte. Er blijven nu meer mensen staan. Ze vormen een steeds bredere kring rond de man en de drie muzikanten.
Midden in Maastricht, een maand voor Kerst, ontstaat een moment van wijding.
Een kleine man en drie Russen zijn even de stem van de engel.

Eugène Baljet: Je moet wel kijken (enigszins bewerkt)
Icoon: Ga naar www.pknleersum.nl voor een toelichting bij deze icoon.