Laatst spraken we als coördinatoren van de wijkinloophuizen met elkaar over het onderwerp ‘elkaar verdragen’. Elkaar verdragen zou je kunnen zien als een uiting van barmhartigheid. Het woord barmhartigheid is afgeleid van het hebreeuwse woord voor baarmoeder. Dat duidt o.a. op veiligheid, bescherming. In de inloophuizen willen wij een veilige plek bieden voor wie dat nodig heeft. En daar hoort dus bij dat je elkaar probeert te verdragen, ook al ben je heel verschillend en zit je elkaar soms letterlijk of figuurlijk in de weg.

Soms kan dat best een lastige opgave zijn: niet elk mens kun je op elk moment goed verdragen. Dat hangt af van de klik die je al dan niet met iemand hebt, met hoe diegene zich gedraagt of opstelt; maar ook van hoe je zelf in je vel zit. Hoeveel geduld kun je opbrengen voor de ander? Dat lukt de ene dag makkelijker dan de andere dag.

Natuurlijk gebeurt het regelmatig onder bezoekers onderling, dat mensen elkaar moeilijk kunnen verdragen. Soms is er iets voorgevallen waardoor er een conflict in de lucht hangt; of liggen mensen elkaar gewoon niet zo. Voor de gastvrouwen  en -heren en voor de coördinator is dat soms ingewikkeld om in goede banen te leiden.

In drie van de vier inloophuizen is in het afgelopen half jaar een andere coördinator gekomen: iemand die een eigen stijl met zich meebrengt; meestal een andere stijl dan de voorganger. Dat is voor een aantal bezoekers óók niet eenvoudig om aan te wennen. Waarom doen we dit nu ineens anders dan we het jarenlang gedaan hebben? Waarom veranderen er ineens dingen in de inrichting en de werkwijze? En zo kan het gebeuren dat je als coördinator ook aan sommige bezoekers moet vragen om jóu te verdragen.  Om jou een kans te geven de dingen op jouw manier te doen; soms ook omdat er inmiddels andere inzichten zijn over de werkwijze.

We benoemden dat wij als coördinatoren ons ervan bewust zijn dat we leven uit Gods genade. Ik zou daaraan willen toevoegen: wij leven ook uit Gods barmhartigheid. Dat geeft ons de vrijheid om te proberen in Gods naam zo goed mogelijk te doen waarvan wij geloven dat het goed is. En dat we aan iedereen dat gevoel van vrijheid gunnen: vrijheid om te mogen zijn wie je bent, zoals je bent. Puur omdat je goed bent in Gods ogen. En gaat er dan iets mis – of soms zelfs heel erg fout – : dan mag je óók weten van Gods barmhartigheid. Hoog in het vaandel in de inloophuizen staat dat iedereen er mag zijn. Daarom: verdraag elkaar.

Hartelijke groet vanuit – en hartelijk welkom in – de wijkinloophuizen!

Marian van Giezen, ook namens Marianne Krijgsman, Rianne Verduin en Ton Verweij

PS: Barmhartigheid in praktijk brengen? Meld je/u aan als gastheer of gastvrouw! Zie www.wijkinloophuizen-zeist.nl.

Foto: wijkinloophuizen