De familie Menjivar behoorde tot de zo genaamde Dublin claimanten. Dat betekent dat ze een nieuwe asielaanvraag mochten doen (oktober 2020) maar dat ze dan wel 18 maanden moesten wachten. De eerste acht maanden werden zij in Helmond opgevangen door de stichting ‘Vluchteling als naaste’ van Kitty Bussel. Op 8 mei 2021 kwamen ze naar Leersum, op 4 mei 2023 kregen zij dan eindelijk hun status. Tweeëneenhalf jaar wachten. Dan zijn ze statushouder en hebben recht op een woning.
Voor duizenden mensen houdt het wachten dan niet op. Nu moet er voor hen een woning gevonden worden. Door de woningnood kan dat opnieuw maanden duren. Dat is het moment dat de Thuisgevers een rol kunnen gaan spelen. In overleg met een lokale gemeente en andere organisaties, zoals Vluchtelingenwerk, zoeken zij in heel Nederland naar plekken waar tijdelijke huisvesting mogelijk is. De gemeente waarin die tijdelijke huisvesting ligt, is de afspraak, dat zij ook een permanente woning kunnen vinden. Daarmee kan de inburgering direct een aanvang nemen.
Officieel gezegd:
De Thuisgevers zijn een initiatief van de gemeente Kampen en de Protestantse Kerk. Zij dragen bij aan een duurzame oplossing voor de vastgelopen asielopvang. Dat doen zij door statushouders tijdelijk te huisvesten via maatschappelijke initiatieven. Ook zorgen zij voor sociale begeleiding door buddy’s en voor een goede samenwerking met de lokale overheid. Dankzij tijdelijke woonplekken (in bijvoorbeeld een sportkantine, leegstaande pastorie of buurthuis) voor minimaal zes maanden kunnen statushouders aan hun nieuwe leven in Nederland beginnen. Zo ontstaat er ruimte in asielzoekerscentra voor mensen die in afwachting zijn van hun asielprocedure.
Tientallen kerken en andere maatschappelijke organisaties door heel Nederland hebben intussen interesse getoond om een Thuisgeef-initiatief te starten.
Het aantal katholieke parochies dat actief is voor de Thuisgevers is nog klein. In feite zijn er nu twee parochies: de St. Jan de Doper locatie Bodegraven en PJ XXIII locatie Houten. Met deze twee locaties als voorbeeld hopen de Thuisgevers meer katholieke parochies over de drempel te krijgen. En het hoeft niet voor niets. Er wordt gewoon huur betaalt en er is budget om een leegstaande pastorie aan te passen.
Tijdelijk huisvesten van statushouders zou een mooi zichtbaar teken kunnen zijn van een actieve Caritas in de parochie. Zoals rond de familie Menjivar een ‘netwerk van liefde’ ontstond die de familie ongelooflijk geholpen heeft en hen niet losliet toen ze naar Almelo verhuisden, zo kan een parochie ook om statushouders heen gaan staan.
Interesse?
Praat er eens over met medeparochianen of met een Raad van Kerken of een Diaconaal Platform.
En kijk eens op de website: www.dethuisgevers.nl
Coen van Loon, diaken