Ik heb al eens gezegd dat de Goede Week, en Goede Vrijdag heet, omdat het goed voor ons is, omdat hij zijn kruisweg ook voor ons ging. O ja? Hoe dan? Nou, hij zei dat hij naar Jeruzalem MOEST gaan, MOEST lijden. Sommigen dachten ‘Dat moest hij van zijn Vader, van God.’ Dat lijkt me onzin. Er is toch geen vader die dat zijn zoon zou toewensen! Kan toch niet. Nee, hij MOEST het van zichzelf. Hij had kunnen weglopen, maar dat zou laf zijn. Hij had de Farizeeën en Schriftgeleerden meer naar de mond kunnen praten, maar dat zou tegen zijn eigen overtuiging ingaan. Dus hij MOEST lijden—hij MOEST het van zichzelf.
Als je alle vier evangeliën samenneemt dan zijn er zeven kruiswoorden van Jezus. Zo’n kruiswoord is als het allerlaatste wat iemand voor zijn dood zegt. En dat onthouden mensen. Wat geven de evangelisten ons te onthouden van Jezus:
“Vader vergeef hun ze weten niet wat ze doen”, in Lucas 23.34
“Ik verzeker je: nog vandaag zul je met me zijn in het paradijs”, in Lucas 23.43
“Vrouw, zie hier uw zoon…. Zie hier uw moeder..”, in Johannes 19.26-27
“Eli,eli, lema sabachtani”, in Mattheus 27.46
“Ik heb dorst”, in Johannes 19.28
“Het is volbracht”, in Johannes 19.30
“Vader in uw handen leg ik mijn Geest”, Lucas 23.46
Er is één punt waar ik op wil wijzen.
Onze uitdrukking: ‘De Geest geven’ betekent het zelf als ‘sterven’. In de Evangeliën is ‘t de vraag of dat zo is. Jezus ontvangt aan het begin bij de doop de Geest. Die daalt op hem neer en blijft op hem rusten. Dan sterft hij en dan zie je dat er een verschuiving plaatsvindt van ‘hij gaf de geest’ met nadruk op Geest, naar ‘hij gaf de Geest’ met nadruk op ‘gaf’. Dus de vroege christenen legden steeds duidelijker de klemtoon op de Goede (zoals in Goede Week) kant van Jezus sterven! Dat hij niet gewoon dood ging, maar dat hij bij zijn sterven de Geest doorgaf. Dus zijn dood verwijst al naar Pinksteren.
Ik wens u jullie alleen een Zalig Pasen.
En met jullie hoop ik dat
wij een beetje van zijn Geest meekrijgen
om deze moeilijke tijd goed door te komen.
Henk Bloem, pastor