Ongeveer 100 mensen hadden zich bij de kerk verzameld om het luiden van de noodklok voor het klimaat kracht bij te zetten. Met een spandoek maakten ze duidelijk waarom de klok werd geluid op die bewuste 1 december om 2 voor 12. Het is immers twee voor twaalf als het om het klimaat op aarde gaat. Omdat de klok van de Catharinakerk niet naar buiten kon luidde Frans van der Schot de klok binnen terwijl de kerkdeuren wijd openstonden. Vanuit de andere kerken van Woudenberg was er veel belangstelling. Na afloop werd er gezellig koffie gedronken, uiteraard fair trade, met een eigengebakken koekje in de vorm van een noodklokje.

Tijdens de koffie hoorden de deelnemers over de oorzaken en gevolgen van de opwarming van de Aarde en werd verteld wat de groene Catharinakerk zoal doet aan duurzaamheid. Tot slot werden enkele tips gegeven wat men zelf kan doen om de opwarming tegen te gaan.

De middag werd opgeluisterd door verschillende koren. Het interkerkelijk koor Rejoice zong het lied “Colors of the wind” en onder begeleiding van Arnold en Klaske Keller “Blowin’ in the wind”. Het Catharinakoor zong een loflied op de schepping en tot slot “De steppe zal bloeien”. Het meisje Sophie Rubio las een gedicht voor over moeder Aarde.

Enkele regels uit ‘Colors of the wind’ (in het Nederlands vertaald)

(..) Jij denkt dat ’t land waar jij belandt van jou is
Jij plukt de Aarde als een aasgier kaal.
Maar ik weet elke rots en boom elk wezen
heeft een ziel, heeft een leven, heeft een taal.
(..)
De regen, de rivier, het zijn mijn broeders.
De reiger en de otter, lucht en land.
En alles staat met alles in verbinding,
in een cirkel, een oneindig groot verband.
(..)
Wie de Aarde zo begeert
vindt slechts aarde tot hij leert het te zien
in alle kleuren van de wind.