Zaterdag 2 januari op zijn geboortedag is op 88-jarige leeftijd Gérardus Maria (Gérard) Kok-Hirschfeldt rustig en vredig overleden.
Voor onze parochie was Gérard een waardevol vrijwilliger op verschillende terreinen. Jarenlang was hij werkzaam bij de Parochiële Caritas Instelling van de parochie. Hij assisteerde bij de vieringen in de verzorgingshuizen, het Zonnehuis en Park Boswijk. Gérard had een goede band met de bewoners.

Ook hielp hij mensen die rolstoelafhankelijk waren bij vervoer naar de kerkdiensten op zondag. Waren er parochianen opgenomen in het ziekenhuis, dan was Gérard degene die hen namens de parochie daar opzocht.
Gérard coördineerde en organiseerde het jaarlijks samenstellen en rondbrengen van de fruitmandjes op de dag van Sint Maarten. Deze mandjes worden elk jaar bezorgd bij parochianen die wel een steuntje konden gebruiken door ziekte of eenzaamheid. Deze keer, afgelopen november, kon hij daarbij niet meer aanwezig zijn, en; zo vertelde hij; realiseerde hij zich dat het nu echt niet meer ging nu hij zelf een fruitmandje in ontvangst had genomen.

Gérard … attent, goed gehumeurd, dankbaar, blij en meelevend in het leven staand, zo hebben wij hem altijd gekend en zo blijft hij in onze gedachten.
Zaterdag 9 januari was zijn afscheidsdienst in de Martinuskerk. De dienst werd omlijst door het  Requiem van Fauré. Fauré wilde met zijn Requiem iets ánders doen. De dood niet als pijnlijke  overgang, maar als vreugdevolle verlossing. Zo zag Gérard het ook. Na deze dienst vond de crematie in Crematorium Zeister Bosrust te Zeist plaats.
Moge Gérard rusten in vrede.

Ans Damen, parochiaan Doorn

 

Een parel binnen onze parochie

Open, spontaan, energiek, betrokken, zomaar een aantal kenmerken van Gérard Kok, wie hij was en hoe wij hem zullen blijven herinneren. Een vriend, medeparochiaan, een man met een groot hart voor de wereld om hem heen. Gérard, geliefd bij menigeen.
In het verleden zat Gérard op zondag samen met Norbert, zijn grote liefde, ergens halverwege in de kerkbank. Na het overlijden van Norbert bleef Gérard trouw komen, maar gaf er de voorkeur aan om achter in de bank plaats te nemen te midden van een aantal vrouwelijke medeparochianen. Gérard was een man met een blij geloof. Zijn inzet binnen de Martinuskerk maar ook daarbuiten was groot.
Gérard gaf je altijd het gevoel dat je welkom was of je nu naast hem in de kerkbank zat of aan tafel in zijn smaakvol ingerichte huis. Gérard deelde graag complimenten uit en enthousiasmeerde anderen over hetgeen hij had gezien of beleefd.
Dikwijls zijn enkele van ons uitgenodigd in zijn zomerhuis in Zandvoort, waarbij een strandwandeling en het eten van de lekkerste scholletjes aan de boulevard op het programma stond. Gezellig met Gérard naar een klassiek concert in Muziekcentrum Tivoli te Utrecht waar hij al jaren twee riante zitplaatsen in zijn bezit had, genaamd Norbert en Gérard! Gérard hield van het leven, genoot ervan en deed niets liever dan dit te delen met anderen.
Ik citeer een uitspraak van een parochiaan: “Wat gaan we Gérard missen, hij was een parel binnen onze parochie.”

Eke Broesder, Ellis Coombe, Juliëtte Pijpers, Jeanette van Osselen, Annemarie en Herman Damen, Willem Derickx en Gina Peters, parochianen Doorn