Onze dierbare parochiaan Jannie Vosmeer is op dinsdag 5 september jl. overleden. Zij is 101 jaar geworden. Haar afscheid was op 12 september jl. in de St. Martinuskerk in Doorn, waarna haar begrafenis plaatsvond op de Nieuwe Algemene Begraafplaats aan de Arnhemse Bovenweg in Doorn.

In het boek Spreuken van de Bijbel wordt gesproken over een sterke vrouw. Waarbij de vrouw sterk is door haar overgave; aan haar heeft God de mens toevertrouwd. De sterke vrouw is niet alleen een steun en geestelijke kracht voor man en kinderen, maar ook voor anderen, die de kracht van haar geest mogen ervaren. Aan deze vrouwen zijn de gezinnen en de gemeenschap veel verschuldigd. Jannie Vosmeer – van Vliet was zo’n sterke vrouw.

101 jaar
Jannie is geboren in 1922 en is de oudste uit een gezin met 10 kinderen. Op haar 16de leerde ze Theo kennen. Hij liep op straat met een zakje chocolaatjes en zij met een zakje snoep van Jamin. Hij stelde haar voor er eentje te ruilen. Ze kregen verkering, trouwde en kregen samen 5 kinderen. Ze bleven in Utrecht wonen en werkte samen in de slagerijen tot ze in 1963 naar de Beukenlaan in Doorn verhuisden. Daar gingen ze wonen in een huisje in het bos, omringd door hun kinderen, kleinkinderen, de mooie natuur en de dieren die ze hielden. In hun leven samen kenden zij veel vreugde, maar ook verdriet. Zo hebben ze afscheid moeten nemen van hun 3 zonen en 1 dochter, een kleinkind en achterkleinkind en uiteindelijk van elkaar. 101 jaar is een lange weg, met vele hobbels.

We willen even stilstaan bij de laatste jaren van Jannie en hoe zij in het leven stond. Na haar hele leven een bezige bij te zijn geweest kwam daar op haar 90ste een eind aan. Jannie werd ziek en herstelde niet meer volledig. Waar zij lange tijd zelf op allerlei clubjes heeft gezeten en vrijwilligerswerk heeft gedaan had zij daarna zelf hulp nodig. Haar huisje op de Beukenlaan hoefde zij niet op te geven. Haar dochter Carla had net als zijzelf haar hart verpand aan de Beukenlaan en is met haar gezin achter haar blijven wonen. Met veel liefde hielp Carla haar dagelijks, samen met een heel fijn team verpleegkundige van Santé partners. Damaris hielp haar met het schoonhouden van het huisje, zoals ze voor die tijd al samen deden.

De eerste jaren kon zij zich met wat hulp en aanpassingen redelijk redden in en rond haar huisje. Met trots liep ze weer de Beukenlaan af met haar rollator voor een praatje met de buren. Zelf had ze de regie over haar leven en was altijd even vrolijk en positief. Ze genoot van de persoonlijke verzorging, lekker douchen en haren wassen. Mooie kleertjes, netjes verzorgd, crème en parfum op. Ze werd gekapt door haar kleinzoon Theo en haar voetjes werden verzorgd door haar kleindochter Jacqueline.

Ze hield van het heerlijke eten wat haar dochter Carla voor haar kookte, van de Hollandse maaltijd afgewisseld met de Indonesische keuken. Ook werd Jannie op haar oude dag nog overwegend vegetariër, en dat voor een slagersvrouw.

Ze hield van het bezoek wat ze kreeg. Dagelijks van haar dochter en om de zoveel weken van haar kleinkinderen. Dan zat ze klaar met een kopje thee en de meegebrachte gebakjes of ijsjes en genoot van de verhalen uit hun dagelijks leven. Ook hoefde je haar nergens voor te sparen, ze wilde alles nog weten, ook wanneer iets niet zo goed ging in het leven. Daar lag ze dan later soms wel wakker van, maar gelukkig kon ze daarover daarna weer verder praten met haar dochter. Ook van de meiden van Santé partner had ze veel gezelligheid en bouwde ze in de vele jaren met allemaal een persoonlijke band op. Haar geloof, de kerk en de trouwe bezoekers waren ook heel belangrijk voor Jannie.

Ze had heel veel humor en was gezellig. Altijd in voor een grapje of pesterijtje. Ook om haar eigen bloopers kon ze lachen. Zo heeft ze eens klem gezeten in haar eigen bed door zowel het hoofd- en voeteneind omhoog te zetten en het niet meer voor elkaar te krijgen om het te laten zakken. Terwijl ze ten alle tijden haar dochter kon roepen bleef ze geduldig wachten op de ochtendhulp om haar te bevrijden.

Ondanks dat ze steeds meer fysieke beperkingen kreeg bleef ze altijd vrolijk en positief. Ze genoot van zitten in het zonnetje, de wind in haar gezicht, luisteren naar een mooi luisterboek en gesprekken met iedereen die haar dierbaar was. Zo kabbelde er nog 11 gelukkige jaren voort.

Haar laatste dagen was ze met haar dochter Carla, haar kleindochter Jenay en haar vaste meiden van Santé.  Op de Beukenlaan werd Jannie 101 jaar en op de Beukenlaan zullen we haar altijd herinneren.

We zijn het team van Santé partner heel dankbaar voor de liefdevolle zorg die zij alle jaren hebben gegeven en het bijstaan van Jannie en Carla. Zonder hun was het nooit gelukt. We hebben gezien dat zij Jannie een warm hart toe hebben gedragen en dat was helemaal wederzijds.

Jannie overleed op 5 september. Haar uitvaartdienst was op 12 september in de bij ons in de St. Martinuskerk, waarna de begrafenis plaatsvond op de Nieuwe Algemene Begraafplaats aan de Arnhemse Bovenweg in Doorn.


Carla, dochter mw. Vosmeer en haar kleindochter Janey