Onze parochie heeft veel vrijwilligers en iedereen draagt zijn steentje bij.
Maar je hebt ook een buitencategorie: het soort parochianen, op wie je nooit tevergeefs een beroep doet. Uiterst betrouwbaar en ouderwets degelijk.
Johan Weerdenburg was zo iemand. Toen hij 15 jaar geleden het stokje van Kees van Doorn overnam en hoofdkoster en coördinator van de andere kosters van het rouwpastoraat werd, deed hij dit op zijn eigen bekende wijze: met humor, gastvrij, maar ook met inzet van zijn veelzijdige technische kennis.
Dit laatste verraadde Johan’ s achtergrond. Een technisch mankement was geen probleem, maar een uitdaging voor Johan: geen kaarsenstandaard die wiebelde (of niet schoongemaakt was) en natuurlijk stond elke kaars recht.
Technische problemen bij het maken van de liturgieboekjes? In noodgevallen konden twee telefoonnummers gebeld worden en één daarvan was het nummer van Johan.
Ook was hij, samen met Karel Losekoot, jaren verantwoordelijk voor het drukwerk van de Klaroen.
De standaards voor het ANWB-informatiebord op het kerkplein bij de ingang van de kerk, bij de graftombe achter de kerk en die bij de ingang van de begraafplaats, waren van de hand van Johan. Gemoffeld staal, stevig, recht en degelijk.
En toen het klokkentouw van de bel bij de sacristie vervangen moest worden, leverde Johan puik werk: geen knopen, maar gemaakt zoals het hoort: met een eindsplits.
Want losse eindjes…. daar hield Johan niet van.
Een uitvaart verliep altijd zonder problemen en dat was niet in de laatste plaats te danken aan zijn inzet. Daarbij trad hij nooit op de voorgrond, waardoor het leek, alsof alles vanzelf ging.
Johan had een natuurlijke aanleg om mensen op hun gemak te stellen. Deze eigenschap kwam ook van pas bij zijn werk als gastheer van de Sint Petrus’ bandenkerk.
Wij zijn hem veel dank verschuldigd en gaan hem missen, maar wij geloven, dat Johan nu verder leeft in de warmte van God.
Hannie van Kippersluis