Geboren op 20-9-1929 als Geertruida Martina (Truus) de Keijzer in Winterswijk als 3e dochter van Herman en Aleida de Keijzer, later volgde nog een broertje. Het was een fijn, warm gezin. Haar vader werkte bij de Spoorwegen, maar werd voor de oorlog overgeplaatst naar Utrecht. Aan het einde van de oorlog is Truus met haar broertje naar familie in Groenlo gelopen, omdat in Utrecht het eten schaars werd en de treinen niet meer reden.

Truus kwam na school bij ‘De Utrecht’ op kantoor. Het allerliefst was zij ‘juf’ geworden, maar die droom heeft zij (mede door de oorlogsjaren) niet kunnen verwezenlijken. Wel stortte zij zich op de padvinderij. Als akela ging zij met grote groepen welpen kamperen, en een lol dat zij hadden. Daar hebben wij vele verhalen over gehoord, net als over haar zeilcapriolen!

Via haar broer die in Doorn op Aardenburg zat leerde zij Jan Appelman kennen. Mijn ouders zijn tegelijk met haar broer getrouwd voor de wet in november 1957 en pap en mam lieten toen een huis bouwen op de Van Nagell-laan 10 in Doorn. Voor de kerk trouwden zij op 14-7-1959 en in augustus 1960 werden zij verblijd met dochter Lieke; in november 1962 volgde een tweede dochter Hetty.

Begin 70er jaren gingen wij voor het eerst op vakantie naar Italië. Mama ging kort daarna op Italiaanse les en ook in het Italiaans kletste ze 5 kwartier in een uur.

Tussendoor regelde zij het schoolzwemmen in Bunnik (met 2 bussen), was zij secretaresse van de oudervereniging van onze middelbare school, nam ze de winkel van vrienden waar als zij samen naar de beurs wilden en regelde zij de familie verjaardag bbq voor haar moeder.

Als je iets op school niet snapte, vroeg je het aan mijn moeder, en al moest zij het 20x uitleggen; dan had zij eindeloos geduld… toch een beetje ‘juf’.

Later stortte zij zich met verve op het oppassen van de kleinkinderen: Ruben en Reinier waren kind aan huis en ook Elize logeerde regelmatig bij opa en oma. Trots was ze op alle afgeronde studies van de kleinkinderen, ze heeft op de laatste positieve uitslagen gewacht!

Pap en mam gingen graag op reis. Via de kerk en met de pastoor naar Togo; heel bijzonder. Verder met de kinderen waarvan ik o.a. onze bootvakantie in Zuid Frankrijk wil noemen. De reis met Hetty, Henk, Ruben en Reinier naar China was ook een hoogtepunt.

De laatste jaren werd het lopen moeilijker, maar mama haakte, breidde en borduurde er op los. Vele sjaals voor Moldavië en als zij maar hoorde dat ergens een baby werd verwacht; breidde zij een beertje. Ook las en puzzelde zij graag!

De afgelopen periode merkten wij dat mama steeds vergeetachtiger werd en moeilijker uit haar woorden kon komen. Zij die altijd alles zo graag regelde moest steeds meer uit handen geven en aan anderen overlaten. Dit was moeilijk voor haar, maar papa heeft geleidelijk steeds meer de touwtjes overgenomen. Goed gedaan pap!

Afgelopen Kerst ging het niet langer meer thuis. Mama kwam in het ziekenhuis en in januari in verpleeghuis De Rinnebeek in De Bilt. Op Bevrijdingsdag is zij helaas weer gevallen en heeft haar heup gebroken. Hierbij kwamen complicaties en dit werd haar teveel….Zij is overleden op 9-5-2022.

Wij zijn dankbaar dat mam verder lijden bespaard is gebleven en zo kon zij afgelopen maandag terug naar huis (langs de Van Nagell-laan). Dat was haar laatste wens….

Zij heeft degenen die zij lief heeft verlaten, om diegenen die zij lief had terug te vinden!

Veel liefs, ook namens Jan en Hetty

Lieke