Schriftlezingen: Exod 24,3-8; Heb 9.11-15 en Mc 14.12-16.22-26
De naam Sacramentsdag verhult de fysieke woorden: Lichaam en Bloed van Christus. In Italië wordt dit aangevuld met: Allerheiligst Hart van Jezus, op de 7e Juni. Samen met “Lichaam en Bloed“ vormen zij een opstap naar de incarnatie (= vleeswording) van Christus. De ‘incarnatie’ onderstreept dat Jezus’ komst niet alleen uit woorden bestaat. Vanaf Paaszondag, de verrijzenis van de Heer, wordt steeds de lichamelijkheid van wat er met/door Jezus gebeurt, benadrukt.
(Exodus 24, 3-8)“Het verbond” zegt de Willibrord vertaling. Het verbond van God met “het volk”(= Israël). Het volk stemt eenstemmig “Ja’ op de woorden die God hen -via Mozes- toesprak. Mozes zorgt dat alles op schrift komt te staan, bouwt een altaar voor de twaalf stammen, verdeelt het stierenbloed in twee porties: 1 voor het volk en 1 voor het altaar. Hij leest de verbondsteksten voor en besprenkelt het volk – het verbondsvolk.
(Heb 9.11-15) Christus wordt afgezet tegen de bokken en stieren: ”met zijn eigen bloed heeft hij een eeuwige verlossing verworven.“ Zie de woorden: “eigen bloed” en “Eeuwige”. Met de komst van Christus (“Zie, ik maak alles nieuw”; daarom is Hij middelaar van een nieuw verbond. Nieuw!
Lees deze paar verzen: lees ze desnoods twee keer, en zie steeds deze dubbelheid: twee niveaus – die zich niet alleen in de Hebreeënbrief maar ook in ons leven voordoen. Twee niveau, niet als een scheiding, maar als een kwalitatief ander niveau. Is dat het nieuwe? Is het dat wat Paulus ons wil doorgeven; een ander niveau?
(Mc 14.14-16.22—26) Een kamer voor het Paasmaal; niet het lijden wordt betoond, maar de doorgang naar Pasen. Hij brak het brood —sprak niet van: ”Oh wat jammer, nu is ’t gebroken, kapot!” Ziet vooruit naar de nieuwe oogst in het koninkrijk van God.
Emeritus-pastor Henk Bloem
Lees voor meer verdieping bij de zondagslezingen de Blogs van de week