Schriftlezingen: Genesis 14.18-20; 1 Cor. 11.23-26; Lucas 9.11b-17
De vriendschapsgaven brood en wijn van Melchisedek (= mijn koning is rechtvaardig) aan Abraham worden als voorlopers van onze Eucharistie gezien. En is Salem mogelijk een voorloper van Jeruzalem (= Sjalom)? In Melchisedeks zegen realiseert zich gedeeltelijk Gods belofte dat Abraham een groot nageslacht zal hebben, talrijk als de sterren (Gen. 12.1-3)
Paulus is een traditioneel man; is een schakel die behoudt en doorgeeft wat hij zelf ook ontvangen – niet uitgevonden – heeft. Hij spreekt van: “De Heer Jezus” – de oorspronkelijke Griekse tekst heeft kyrios, wat de joden automatisch zeiden als in de tekst ‘JHWH‘ stond. Dus Kyrios schuurt dicht tegen ‘God de Heer’ aan, Jezus heeft een goddelijke naam! Dat gaf aanstoot – zeker onder de streng monotheïstische joden. Paulus geeft door dat Jezus brood nam, dankte (vandaar : Eucharistie = dankzegging), het brak en zei…. Het is belangrijk te zien dat hij dit over het gebroken brood zegt. Zijn lichaam, mag je ‘zijn Leven’ zeggen, heeft met ‘breken’ van doen. Met zijn levensinstelling van voetenwassen en dienaar van de ander zijn, eventueel zelfs tot aan lijden en kruis toe. Hij breekt zichzelf voor anderen, voor het Koninkrijk Gods. ‘Doet dit tot mijn gedachtenis’- of, anders gezegd: ‘Vergeet het niet, houdt deze gedachtenis levend’ – zoals ook gezegd werd van Pesach in Exodus 12: 14vv
Jezus spreken over het Rijk Gods is ‘helend’, Hij maakt hen ‘heel’, heelmeester! Maakt hen beter! De leerlingen hadden hun eigen oplossing: “Stuur de mensen weg en probleem opgelost!” Jezus stuurt de mensen niet weg: “Geven jullie hen maar te eten”. Hij legt het probleem niet bij de mensen (teveel en wij hebben te weinig) maar bij de leerlingen: hij stapt over hun (realistische) bezwaren heen en maant de leerlingen tot actie en ieder een plaats te wijzen. Dan deelt hij wat er is: vijf broden en twee vissen, (NB. Waar is het jongetje gebleven?) met een gebed om zegen van omhoog, waarin onmiskenbaar Eucharistische liturgie doorschemert. En de leerlingen als bemiddelaars, als doorgevers, heeft daar mogelijk ook mee van doen. In de conclusie dat er twaalf manden met eten over zijn (twaalf stammen van Israel; twaalf apostelen) opent de blik zich voor het hele (toekomstige) volk Gods.
Henk Bloem, pastor
Voor blogs bij de lezingen van deze zondag: lees hier