Aan alles komt een eind. De Schola Cantorum Maarnensis heeft op zondag 1 oktober jl. tijdens de eucharistieviering in de St. Theresiakerk in Maarn, voor het laatst een complete gregoriaanse mis gezongen. Een gemiddelde leeftijd van ruim boven de 80 en het daarmee gepaard gaande verlies aan stemkracht nopen de Schola tot stoppen.

Hoe het allemaal begon
In augustus van dit jaar was het 50 jaar geleden dat een negental mannen uit Maarn en Woudenberg in de tuin van Toon Uitewaal (de huidige parkeerplaats van Plus in Maarn) bij elkaar kwamen om te praten over de oprichting van een niet-parochiegebonden gregoriaans koor.
Het was de periode dat het gregoriaans om meer redenen aan invloed inboette. In veel parochies werd het routineus en niet bepaald met verve gezongen en het tweede Vaticaans concilie zette de deur open naar een nieuwe liturgie met andere muzikale vormen. Veel zangers stopten toen het niet meer hoefde en weg was de traditie en de kennis. Het nieuwe koor, inmiddels Schola Cantorum Maarnensis gedoopt, vond dat het gregoriaans niet mocht verdwijnen. Het streven was een verzorgde uitvoeringspraktijk,  vijf à zes keer per seizoen en dat in verschillende kerken.

Gregoriaans
Gregoriaans, vanouds de liturgische muziek van de katholieke kerk, heeft zijn wortels in de joodse liturgische muziek en in de muziekpraktijk uit de landen rond de Middellandse Zee. Gregoriaanse gezangen behoren a capella (zonder begeleiding) te worden gezongen, zijn eenstemmig en kennen geen maatindeling. Uitvoering van het ritme wordt bepaald door de voordracht van de tekst. Het gregoriaans maakt onmiskenbaar deel uit van ons niet-stoffelijk cultureel erfgoed, de gezangen vormen ook de basis voor de latere meerstemmigheid; de hele westerse muziektraditie is eruit voortgekomen.

De Schola Cantorum Maarnenis
De Schola Cantorum Maarnensis heeft in haar vijftigjarig bestaan circa 275 maal opgetreden in minimaal 27 verschillende kerken. Met name genoemd: bij de zusters op de Plattenberg (circa 28 maal), in Beukestein (circa 25 maal), in Twello (circa 18 maal), bij diverse uitvaarten, en ontelbare keren in de Theresiakerk. Bijzondere optredens waren in 1985 in St. Gallenkirchen (Oostenrijk) en in Ootmarsum in 1998 bij het 25-jarig bestaan. Bijzonder waren ook de drie optredens in de St. Catharijnekathedraal in Utrecht.

In de afgelopen vijftig jaar zijn dertig mannen lid geweest van wie nu nog negen leden actief zijn. Een tweetal voormalige leden verdient het met name te worden genoemd: wijlen Wim Reinders, die tot aan zijn overlijden in 2019 een drijvende kracht was en die samen met zijn echtgenote Coty de o zo belangrijke feestcommissie vormde, en Toon Uitewaal, die gedurende 25 jaar dirigent was. Ondergetekende heeft daarna van hem het stokje overgenomen en met veel plezier gehanteerd.

Rest mij nog als laatste nog levende oprichter van de Schola aan te kondigen dat wij gaan stoppen. Onze gemiddelde leeftijd is ruim boven de 80 en het daarmee gepaard gaande verlies aan stemkracht nopen ons daartoe. Zondag 1 oktober zingt de Schola om 11.00 uur voor de laatste keer in de Theresiakerk in Maarn.

Wij danken onze partners en iedereen die ons koor een goed hart toedroeg en die ons mentaal hebben ondersteund.

Henk Vullings

Foto’s: Rita van Rossum