Door Marjolein Tiemens-Hulscher, St. Petrus’ Banden Driebergen
Aanleiding/actualiteit
De Stille Oceaan dreigt geplunderd te worden door diepzeemijnbouw om megaanknollen te delven. Dit om aan de vraag naar mangaan, nikkel, koper en kobalt voor onze elektronica te voldoen. (Nieuwsbrief Greenpeace, 5 juni)
Relevantie
De vraag naar deze metalen wordt veroorzaakt door de groei van verkoop van elektronica en batterijen (smartphones, computers, elektrische auto’s, zonnepanelen enz.) en het nog maar mondjesmaat recyclen van deze kostbare metalen. Megaanknollen worden op de bodem van de diepzee gevonden. Maar die spelen ook een rol in het ecosysteem van de oceaan. Zo leggen octopussen er hun eitjes in, die ze met hun lichaam beschermen totdat ze uit komen. We hebben het recht niet om het leven in de diepzee rucksichtslos op te offeren voor onze honger naar deze metalen. Beter kunnen we inzetten op repareren, hergebruiken, recyclen, en minder of slimmer consumeren.
Uit de encycliek Laudato Si’ van Paus Franciscus (Geprezen zijt Gij)
Het vraagstuk van hergebruiken en recyclen aanpakken zou een manier zijn om de wegwerpcultuur tegen te gaan, die uiteindelijk de hele planeet schaadt, maar wij zien dat vorderingen in deze richting nog zeer schaars zijn.
Voorbede
Wij bidden voor de oceanen, die een groot deel van uw schepselen herbergen, dat zij niet verwoest worden door onze ondoordachte exploitatie van grondstoffen. Wij vragen om inzicht en wijsheid om op een meer verantwoordelijke wijze met grondstoffen, de gaven van de aarde, om te gaan.