Schriftlezingen Wijsheid 18.6-9; Heb 11,1-2,8-19 en Lucas 12.32-48
“Wachten” staat in de lezingen. Wat is dat precies? De joodse slaven in Egypte (ver)wachtten de vervulling van de beloften van uittocht uit de slavernij en ondergang van hun vijanden. Daardoor hielden ze het uit. De vervulling van die beloften werpt zijn schaduw al vooruit en sterkt hen om in vertrouwen te wachten! “Ik kan niet meer wachten” hoor je soms als et verlangen (te) sterk wordt. Als er een einde zou komen aan hun verwachting, verliezen mensen hun interesse. Dan wordt verwachten een doelloos, uitzichtloos (af) wachten. Thomas Halik citeert in zijn ‘Geduld met God’ een koptische theoloog:
Geduld met anderen is liefde
Geduld met jezelf is hoop
Geduld met God is geloof.
Geduld, zegt Benoit Standaert, laat de grootheid van een mens zien. Het is geen uitzichtloos ‘stil maar, wacht maar’. Het is veeleer een leven in blijde verwachting, vol verwachting klopt ons hart. Vol van wat komen gaat. Een Arabisch spreekwoord zegt: “Het langzame komt van God, het snelle is door de duivel uitgevonden“. Met andere woorden: God telt steeds tot tien, maar de duivel haalt dat niet.
En ‘(ver)wachten’ geeft ook de teneur van het Evangelie weer. Gods belofte om het koninkrijk te schenken werpt zijn aantrekkingskracht en feeststemming al vooruit. Oriënteert het hart nu al op de schat die nog komen moet. Doet het hart nu al opspringen. Jezus zegt ook niet dat we maar moeten wachten en uithouden. Hij nodigt ons uit ‘in verwachting‘ te leven: “Het is al begonnen, merk je het niet”. Mevr C. Hendriks geeft ‘Leven met de belofte’ als titel voor een boekje over de joodse wijze van leven.
Henk Bloem, pastor
Klik hier voor blogs bij de lezingen van deze zondag.