Schriftlezingen: Jesaja 2.1-5; Romeinen 13.11-14; Mat. 24.37-44

De eerste woorden van vandaag zijn: visioen van Jesaja. ‘Visioen’ is verwant met ‘visie’. Zonder visie tast je in het donker, waai je met alle winden mee. Als je geen visie hebt maakt het niet uit wat je wel/niet doet. Alles is goed. Een lied zingt: ‘Als schapen doolden allen rond’. In 1 Samuel 3.1 wordt de teloorgang van de tijd gekenmerkt door: “en een visioen kwam niet dikwijls voor”.
Het visioen gaat verder met: “Op het eind der dagen”- een wat vage term. Elke generatie heeft wel zijn eigen ‘einde van de wereld’. Het duidt niet op één specifiek moment maar op het aanbreken van een nieuwe, andere tijd en wereld. Zoals dat alle volkeren – niet alleen Israel – optrekken naar de berg van de Heer, waar ze leren met God te wandelen (Gen. 5.21-24 Henoch) en ‘oorlog’ niet meer bij de verplichte vakken staat. Het is alsof je vanuit het donker in het licht komt. Net als onze Adventskrans, stapje voor stapje.

Alléén Mattheus en Lucas vertellen van de zondvloed. En alléén Mat. zegt: …en ze van niets wisten, totdat de zondvloed kwam”. Het lijkt of Mat. ze verontschuldigt: ze wisten van niks! “Wir haben es nicht gewusst…”. Of is het juist beschuldigend: “ze waren hartstikke blind?, wilden het niet zien! Staken hun kop in het zand”. Zoals nu rond de klimaatcrisis? Sommigen willen er niet van weten en gewoon doorgaan zoals altijd, ondanks ’t stijgende oceaanwater, ongekende droogteperiodes, overstromingen en uitsterven van biologische soorten, afbrokkelen van ijskappen. Noach maakte een doorstart, God gunt hem een nieuw begin, maar of dat er nu ook inzit? D. Bonhoefffer schrijft: De vraag is niet:hoe verlaat ik als held het toneel,maar:hoe zal de volgende generatie verder leven (verzet & Overgave 13). Goed dus dat die volgende generatie van zich doet horen!

De onzekerheid van ‘wanneer’ en ‘hoe’ is vergelijkbaar met de Wederkomst. Dat is óók een visioen – en de onzekerheid over het tijdstip maakt dat je constant alert moet zijn. Het moet je levenshouding zijn/worden – waakzaam leven – en niet: “we wisten het niet!”

Daarover dicht Ellen van Warmond:
WAAKZAAMHEID
Geef niet mee maar heers, verweer je tegen stilte, de kou, de leegstand, de leegte.
Geef niet mee, verbreek het woord dat de dood bezegelt, ontken de zwarte kern
Gons van ongeloof, ontvonk van tastbaar leven, vloek Ja tegen het vroomste Nee
Verdoof niet, geef je niet over, geef niet mee

Henk Bloem, pastor

Voor blogs bij de lezingen van deze zondag: lees hier