Schriftlezingen 1 Samuel  3:3b-10,19 Johannes 1:35-42

Zes keer het woord ‘slapen’. Je zou ervan gaan geeuwen. Als ik zou weten dat de Heer tot mij zou spreken, zou ik rechtovereind, klaarwakker…ik zou denk ik niet eens naar bed gaan. De wijze geestelijke leidsman Eli raadt Samuel: “Als God tot je spreekt kun je Hem toch niet tegenhouden, dus ga maar slapen.” Mogelijk kende hij psalm 127: “God schenkt het zijn vrienden in de slaap.” Spiritueel gezien waren het dorre, droge tijden. Geen wonder dat de jonge Samuel Gods spreken niet meteen herkent. Drie keer roept God heel persoonlijk  ‘Samuel’. De vierde keer komt hij “bij hem staan” (vers 10) en roept “Samuel, Samuel”, twee keer, zoals vaker bij een indringend, persoonlijk appèl (zie ook Eli Eli in Matteüs 27:46).  Ook drie keer ‘nog niet’: in vers 3 bij “de lamp van de Heer” en twee keer in vers 7. Als om te zeggen: er is nog hoop, het is nog niet gedaan! Nog niet ‘over en sluiten maar’. De zo goed als blinde Eli bemiddelt. Zieners zijn vaak blind: hoe minder je ziet met je ogen hoe meer je ziet met je hart.

Johannes gaat door op: “Zie het lam Gods…” in vers 29. De leerlingen vragen Jezus “Waar verblijft u?” Hetzelfde woord blijven als in 8:31 en 14:23 waar het ongeveer betekent: Waar ligt je hart, waar is je thuis? En Jezus laat het hun zien! Andreas is daar zo door geraakt – ik denk niet door een fysieke kamer, maar door te zien waar hij van leeft, waar hij uitput – dat hij ’t meteen zijn broer Simon vertelt: “We hebben de Messias gevonden.” En Petrus wordt door Jezus tot ‘Kefas’ (rots) benoemd, zeg maar tot houvast, steunpilaar. Deze ‘bemiddeling’ is karakteristiek voor Johannes. Dankzij deze bemiddeling wordt steeds anderen de weg naar Jezus geopend. Voor wie het wil zien en opzoeken: Zie Philippus en Nathanaël (1:45-46), de Samaritaanse vrouw en dorpsgenoten (4:28,39), Philippus en Andreas (12:21), Petrus in 18:26 en de geliefde leerling en Petrus (21:7-8) Voor elkaar leidsman ten leven zijn, dat is typisch Johannes. Dat was toch ook de kern van Jezus’ eigen missie?

Het lijkt me dat Samuel zou moeten inschrijven voor de cursus: “Lang niets van God gehoord.” En E. Galeano vertelt van een jongen die met zijn vader op de top van de duinen komt en ineens de zee voor zich ziet en dan stamelt: “Help me kijken.”

Henk Bloem, pastor

Voor blogs bij de lezingen van deze zondag: lees hier.