Schriftlezingen: Job 7:1-4,6-7 en Marcus 1:29-39

Leven is onvoorspelbaar! Job ervaart ’t aan den lijve. Het is zwoegen, dag en nacht werken, en voor je het weet is het over en uit en ben je er niet meer. Ook voor God niet meer. Je lijkt wel een slaaf, of dagloner. Jobs vriend Elifaz, de brave borst, had nog vroom verteld dat God wel zijn redenen zou hebben hem zo aan te pakken. Maar Job niet: ‘De groeten met me erbij neerleggen en aanvaarden. Ik heb alle reden om te klagen! Het leven is om te klagen zo beroerd en oneerlijk.’
Jammer dat we maar een heel klein stukje lezen. Hoeveel mensen in onze wereld herkennen zich niet in de klacht van Job en de vrome berusting van Elifaz, ervaren het leven als zin- en uitzichtloos? Zien het scheve, onrechtvaardige in onze maatschappij…Je wordt nieuwsgierig. Hopelijk een volgende keer meer.

Petrus schoonmoeder blijf in bed. Ziek. Als ze na de synagogedienst samen thuiskomen – dat kon toen nog! – doet Jezus haar opstaan. Is dat om iemand te hebben die ‘bedient’ en gastvrouw is? Er is meer! Jezus pakt haar bij de hand: Teken van erbij horen, van solidariteit. Het gaat niet alleen om genezen, maar om opstaan. Een soort verrijzenis. Ze ‘is er weer’, is in haar element: Opgestaan! Terloops wordt gezegd dat ze koortsvrij is. Het gaat om meer! ‘Beter’ worden zit niet alleen in pillen, operaties, of therapieën…een mens is toch meer dan dat!?
’s Avonds: geneest Jezus allerlei ziekten, maakt de samenleving weer gezond, beter! Weg de ‘boze geesten’. De demonen en bezetenen staan voor een andere samenleving. Twee werelden staan frontaal tegenover elkaar. Die ‘demonen’ en die van Jezus, van ‘de nieuwe leer met gezag’. Dus: Mond dicht! Hier komt het goede nieuws!
‘s Morgens vroeg gaat hij op zijn eentje bidden. Hij zoekt de relatie met God, is geen solist. Er is meer. Iemand meer. Met: “Daartoe ben ik uitgegaan”, duidt hij op die andere, grotere samenhang.
Dat iedereen hem zoekt, snappen we! Hij is een hype. Genezing, weer ‘de oude’ worden, dat wil iedereen wel. Maar hij laat zich niet vasthouden. Voelt ’t als zijn roeping om ook elders te verkondigen! Dat houdt ook achterlaten in. De inhoud horen we niet. Is die hem verteld in het bidden? Of is dat de heling van een zieke, demonische wereld?

Ed Hoornik dicht:
Niet om er afscheid van te nemen,
of om mij op reis te begeven,
ben ik het station in gegaan,
maar om tussen mensen te staan
die voor een bestemming leven

Henk Bloem, pastor

Voor blogs bij de lezingen van deze zondag: lees hier.