Schriftlezingen: Handelingen 15.1-2,22-29; Johannes 14.23-29
Moet je eerst ‘Joods, en dus besneden worden om volgeling van Jezus, die zelf jood en besneden was, te kunnen zijn? Petrus is er wat dubbel in (Galaten hoofdstuk 2)), maar Paulus verdedigt in Jeruzalem dat je niet gehouden bent aan de voorschriften in de Torah, de wet, maar dat je vrij bent en door geloof in Christus gerechtvaardigd wordt. Een fundamentele kwestie waardoor ook niet-Joden toegang kregen tot Christus. Prachtig wordt er eenstemmig! verklaard: De heilige Geesten: wij hebben besloten u geen zwaardere last op te leggen dan strikt noodzakelijk. Er wordt niet meer over de joodse besnijdenis gesproken. Je mag alleen geen dingen doen die haaks staan op het christelijk geloven. Dus ook niet-Joden zijn welkom. Gelukkig voor ons.
‘De heilige Geest en wij hebben besloten klinkt aanmatigend, maar bedenk dat pas nadat 1) de apostelen, 2) de oudsten en 3) heel de vergadering, geraadpleegd is, 4) eenstemmig wordt besloten. Drie keer staat er ‘besloten’, dus het proces gaat stap voor stap. En ieder wordt erin betrokken. Dan mag je inderdaad afsluiten met: ‘De heilige Geest en wij hebben besloten. De heilige Geest is van samen optrekken, en niet van schisma’s en eigen gelijk.
Het evangelie is uit een toespraak aan de leerlingen geknipt. Gaat over: Jezus liefhebben (‘agapé’, niet ‘eros’) en dan ook doen wat hij wil, of, niet-liefhebben en lak hebben aan zijn wensen. Als bemoediging ‘geeft’ hij zijn vrede. Opmerkelijk genoeg heeft ‘geven’ geen object: “Niet zoals de wereld geeft, geef ik jullie.” Maar WAT geeft hij? Of gaat het vooral om zijn manier van geven. Jezus’ geven is gratuite, om niet: “Ik geef mijn leven voor mijn schapen” (Joh.10.15). Hij verlangt geen tegenprestatie. Het dragende principe is niet de wederkerigheid, maar liefde, oftewel barmhartigheid, goedheid. We worden niet bemind omdat we goed zijn. We worden goed omdat we bemind worden.
Henk Bloem, pastor
Blogs bij de lezingen van deze zondag leest u hier.