Schriftlezingen: Handelingen 2.1-11; en Johannes 14.15-16.23b-26

Over de H.Geest
De belofte’ van de Vader heet de H. Geest in Handelingen 1.4. Daar is het wachten op. Jezus zegt: “Ik zend jullie wat mijn Vader beloofd heeft”.
De H. Geest komt in de geloofsbelijdenis en bij het kruisteken op de laatste plaats. Is het een nakomelingetje, of is hij (of is ‘t: zij) juist de duwkracht en de trekkracht voor de volgelingen van Jezus om diens leven en werken voort te zetten.
In de Schriften is er een doorgaande lijn. Kijk maar mee:

1. Gods Geest rust op Mozes (Numeri 11.17, 25), die de hoop koestert dat “heel het volk van de Heer profeteerde en dat de Heer zijn Geest op hen legde” (Num. 11.29). Wat een droom!!
2. Daar sluiten de profeten bij aan. Joel geeft Gods belofte door: “Daarna zal ik mijn geest uitgieten over alle mensen, profeteren zullen…. Zelfs over de dienaren en dienaressen giet ik mijn geest uit in die dagen…” (Joël 3.1vv). Gods Geest voor iedereen.
3. Bij de doop daalt Gods heilige Geest neer op Jezus (Lucas 3.22) die “vol van heilige Geest” aan zijn missie begint. Want zonder Gods Geest begin je niets… Na zijn sterven (hij: uit-geest) verdeelt deze Geest zich over alle leerlingen die nu “vol van heilige Geest (Hand 2.4)” raken. En Petrus ziet hierin een realisatie van de oude profetie van de profeet Joël.

U ziet hoe de H. Geest steeds door en verder wordt gegeven. Hoe de hoop en het verlangen naar deze Geest mensen bezield en gepusht heeft… Zou dat de doorbraak van het Rijk Gods betekenen als allen, wij allen, onze wereld, bezield waren van/met deze Geest.?

De Pinksterzondag

Pinksteren vertelt van een overweldigend begin. Hevige wind: – ‘wind’ en ‘geest’ zijn in Grieks hetzelfde woord – dus alles ondersteboven! Wind die alles ‘vult‘, en vuur, ‘dat zich verspreidt, en op ieder van hen neerzit’ (Hand. 2.2). Achter ‘verspreidden’ zit het Griekse woord ‘delen‘ zoals in Luc. 22.17 “neemt deze beker en deelt hem ” (Staten Vert.) en Hand. 2.45, “ze verkochten have en goed en verdeelden dat onder allen”. Met Pinksteren krijgen alle apostelen deel aan de Geest, die Jezus beloofde. Samen presenteren ze DE ENE GEEST. (Zie Numeri 11) Eenheid is cruciaal – in verscheidenheid, zoals je ook terugziet in het elkaar verstaan, ondanks de verschillen van volken en rassen en stammen.

Jezus noemt de Geest: ‘een andere Helper’. Eén, die een andere geest doet waaien dan de ‘tijdsgeest’ die ‘de wereld’ te bieden heeft. ‘Parakleet’ noemt Jezus hem, ‘degene die erbij (= para) geroepen wordt, de ad-vocaat’ . De wereld waar Hij bijgeroepen wordt zal een totaal andere zijn dan de gewone, bekende wereld van alle dag! “In die wereld”, zegt hij, “zal gedaan worden wat Ik (= Jezus) jullie opdraag!” Dat betekent inderdaad: Ondersteboven, een andere wereld, een koninkrijk Gods.

Henk Bloem, pastor

Voor blogs bij de lezingen van deze zondag: lees hier