Migranten en vluchtelingen: God trekt met zijn volk mee – paus Franciscus
De Kerk viert op 29 september de Werelddag voor Migranten en vluchtelingen. In zijn boodschap voor de Werelddag voor migranten en vluchtelingen refereert paus Franciscus aan het begrip synodaliteit en de pelgrimage van het volk van God naar zijn Koninkrijk.
In zijn boodschap voor de Werelddag voor migranten en vluchtelingen refereert paus Franciscus aan het begrip synodaliteit. Het begrip synodaliteit staat voor de gezamenlijke reis van het volk van God en de vruchtbare dialoog tussen de charismata en de ambten binnen de Kerk ten dienste van de komst van het Koninkrijk. Door het begrip synodaliteit herontdekt de Kerk haar pelgrimerend karakter.
Dit schrijft paus Franciscus in zijn boodschap voor de Werelddag voor migranten en vluchtelingen. Het volk van God reist door de geschiedenis naar het Koninkrijk der Hemelen. Het bijbels verhaal van de uittocht van slavernij naar vrijheid is, aldus paus Franciscus, een voorafbeelding van de pelgrimage van het volk van God naar zijn Koninkrijk. We kunnen in de hedendaagse migranten dan ook een beeld zien van Gods volk dat onderweg is naar zijn eeuwig vaderland.
“Net zoals de Israëlieten, ontvluchten migranten onderdrukking, misbruik, onveiligheid, en discriminatie.”
De paus signaleert verschillende overeenkomsten tussen de beelden van het bijbelse exodusverhaal en dat van hedendaagse migranten. Net zoals de Israëlieten, ontvluchten migranten onderdrukking, misbruik, onveiligheid, en discriminatie. Net als het joodse volk ontmoeten ze veel obstakels op hun pad zoals honger en dorst, ziekte en gezwoeg. Ze worden tevens bekoord door wanhoop. Maar de fundamentele waarheid blijft dat God te midden van zijn volk aanwezig blijft.
Zijn aanwezigheid manifesteerde zich tijdens de uittocht op verschillende manieren, zoals door de vuurzuil die in de nacht hun weg verlichtte, de tent die de Ark van het verbond beschermde, de paal met de bronzen slang die Gods bescherming garandeerde en het manna en het water waarmee God zijn volk voedde. De paus merkt op dat juist de tent de Heer bijzonder dierbaar was. Gedurende het koningschap van David koos God ervoor in een tent te wonen, zodat Hij kon wandelen met Zijn volk.
Veel migranten ervaren dat God hen bijstaat op hun reis. Ze vinden troost op momenten van ontmoediging. In gebed ervaren ze hoop. Maar God trekt niet alleen met zijn volk mee, maar ook in zijn volk. Hij identificeert zichzelf met mannen en vrouwen op hun tocht door de geschiedenis, vooral met de minsten, de armen en de gemarginaliseerden.
Daarom is elke ontmoeting met een migrant een ontmoeting met Christus. De rede over het Laatste Oordeel in het Matteüs evangelie laat hierover geen twijfel bestaan. De paus nodigt ons uit om te bidden voor vluchtelingen en migranten en besluit de boodschap met het volgende gebed.
Gebed
God, Almachtige Vader,
we vormen uw pelgrimerende Kerk,
op reis naar het Koninkrijk der Hemelen.
We wonen in ons vaderland
maar alsof we vreemdelingen zijn.
Elke vreemde plaats is ons thuis,
maar elk thuisland is vreemd voor ons.
Hoewel we op aarde leven,
is ons ware burgerschap in de hemel.
Laat ons niet bezitterig worden
van het deel van de wereld
dat U ons als tijdelijk thuis hebt gegeven.
Help ons om te blijven lopen,
samen met onze broeders en zusters die migrant zijn,
naar de eeuwige verblijfplaats die U voor ons hebt bereid.
Open onze ogen en harten
zodat elke ontmoeting met mensen in nood
een ontmoeting wordt met Jezus, uw Zoon en onze Heer.
Amen.
(Vertaling vanuit het Engels)
Foto: Pixabay