De vrijheid is een kostbaar pand
voor ieder volk, voor ieder land;
maar hoe verhoudt mijn vrijheidswens
zich tot die van mijn medemens?
Hoe kan er ruimte zijn voor jou én mij?
Hoe komt een mens van ‘ik’ naar ‘wij’?
Hoe kan de vrijheid duurzaam zijn,
als je niet sámen vrij kunt zijn?
Wat ware vrijheid nodig heeft,
is de erkenning dat je leeft
dankzij het wonder, dat je voelt
in wat uit liefde wordt bedoeld.
En deze liefde leeft in iedereen,
zij maakt je vrij, zij maakt ons één.
Als zij zich toont uit jou en mij,
dan kan er duurzaam vrijheid zijn.
Het lijkt een tegenstrijdigheid,
zo’n vrijheid in verbondenheid,
maar wie de brug steeds weer kan slaan,
die zal zijn weg in vrijheid gaan.
Tekst: Hans Reinold