Sinds het begin van augustus lenen we van de toekomst. Twee augustus was het earth overshoot day. Op die dag heeft de mensheid gebruikt wat de Aarde in een jaar kan voortbrengen. Dat leidt logischer wijs tot uitputting en een ophoping van CO2 in de atmosfeer. De bossen die dit op kunnen nemen worden namelijk steeds kleiner en de uitstoot van CO2 daalt nog niet echt. Overshoot day heeft dus ook te maken met klimaatverandering.
Overshoot day is ook gerelateerd onze ecologische voetafdruk. Hoe groter de voetafdruk, dus hoe meer we consumeren, des te vroeger valt overshoot day in het jaar. Dan gaat het niet alleen om voedsel, maar ook om spullen, kleding, de manier van reizen en hoe we wonen. We weten allemaal dat het ongelijk is verdeeld in de wereld. De mensen in de rijkere landen, zoals wij, consumeren veel meer, en vervuilen daardoor veel meer, dan mensen in de armere landen. Terwijl die mensen het zwaarst getroffen worden door de gevolgen van klimaatverandering.
Deze oneerlijkheid, deze onrechtvaardigheid, doet een appèl op ons moreel kompas. Het stelt ons voor de vraag hoe wij het gebod van naastenliefde invullen. Zijn wij bereid om offers te brengen om de last van de mensen die het minder hebben te verlichten? Of blijven we zitten als de last op de rug, zoals in de parabel van Tolstoi. ‘Ik zie een man hevig gebukt onder zijn last en heb erg met hem te doen. Alles zou ik willen doen om zijn last te verlichten. Ja alles, behalve….van zijn rug af stappen.‘
Meer lezen