Pluk zelf een groen blijvend takje en leg het voor je op tafel of houd het in de hand. Neem even de tijd om stil te worden. Dan bidden we aansluitend bij het evangelie van Mattheus 21,1 e.v. over de intocht in Jerusalem:
Vader, schepper van hemel en aarde
Jezus waagt zich in Jeruzalem,
de brandhaard van tegenstand,
het thuis van hogepriesters en schriftgeleerden.
Hij komt op een ezelin, een lastdier.
Velen die weten van de dagelijkse lasten
verwelkomen hem enthousiast,
scheuren takken van de bomen,
zwaaien en zingen hem toe,
zien in hem de nieuwe koning,
Davids zoon en Gods gezant.
We bidden dat dit takje hier in ons huis,
te midden van alle zorgen van dit moment,
een teken mag zijn van onze hoop,
dat onze lasten en zorgen gedragen worden.
Dat dit takje ons herinnert aan allen
die zorgen, verplegen, er voor elkaar zijn,
die elkaar dragen, naar elkaar omzien.
Dat dit takje ons er aan herinnert
hoe Jezus’ laatste weg niet met een luxe paard
maar met een simpel lastdier begint
en hoe dat velen begeestert en samen brengt.
Begeester ook ons met deze spirit
laat dit huis daar een woonplaats voor zijn
en help ons om elkaar vast te houden.
Amen