Enkele  notities ter overdenking bij de lezingen van deze week.

Agnes Grond
schrijft: ”Aandacht heft de onverschilligheid van de dingen op” (Volzin febr. 2014). Aandacht maakt iets of iemand bijzonder en heft de onverschilligheid en vanzelfsprekendheid van de dingen op. Zoals de kleine Prins van de vos hoorde: ‘alle tijd die je aan je rood besteed hebt, maakt je roos juist belangrijk’.


Maria
is in zekere zin in eigen persoon het verlangen dat de mensheid koestert naar God (Getijden gebed I -1 blz.87).


Paolo Freire
, Pedagogie van de onderdrukten: “Daarom is de ontwikkeling, het mens-worden van de mens, alleen te realiseren door de vernietiging van de macht”.
NB: Het Magnificat wordt ook wel: LIED van BEVRIJDING genoemd. Bevrijding van alle knellende structuren.


Hebe Kohlbrugge
citeert: ”Als we de naaste zien gaat de wereld open…..als ik de naaste niet zie, gaat de wereld dicht.”


Gedicht: Tot iemand komt

Blinden blijven blind tot iemand opstaat
en naar hen toegaat, tot iemand komt en voor hen ziet.
Stommen blijven stom, tot iemand opstaat
en naar hen toegaat, tot iemand komt en voor hen spreekt
Doven blijven doof tot iemand opstaat
En naar haar/hem toegaat en voor haar hem luistert
Zwaarmoedige mensen blijven …enz. enz.
Sommigen blijven het leven zat…. enz. enz.  vul maar aan.

Jan Holman (docent exegese) vertelt dat de twee Mariale dogma’s van 1950 en 1953 ons niet onmogelijke dingen laten geloven. Zij luiden:
1) “Met lichaam en ziel ten hemel opgenomen“ in 1950, en
2) “Onbevlekt ontvangen” uit 1953. De kerk wilde hiermee recht doen aan Maria de moeder van Jezus. Zij was toch haar hele leven volmaakt God toegewijd, was om zo te zeggen, levenslang al klaar voor de hemel en kon als moeder van Jezus toch niet ‘bevlekt’ zijn met erfzonde?
Het Bijbelse ‘ten hemel opgenomen’ gaat niet over een opstijgen naar boven, alsof de hemel boven ons is. Het hemelgewelf wel, maar de hemel niet. ‘Hemel’ duidt geen plaats aan, maar een kwaliteit: aan het aardse onttrokken.
Maria’s ten hemelopname wil recht doen aan Maria als persoon, als gelovige; geeft haar als het ware een kerkelijke onderscheiding. Bij een onderscheiding word je opgenomen in de orde van. En zo wordt Maria geëerd – als persoon, naar lichaam en ziel. De soms wat expliciete lichamelijke terminologie, bv. ‘Had geen gemeenschap met haar, uit een maagd geboren, met lichaam en ziel’, wil haar als gelovig mens karakteriseren en niet suggereren dat hier ongekende antropologische, medicinale of specialistische kennis te hulp geroepen wordt.

Kwetsbaar
In Pakistan zijn christelijke vrouwen vaak dubbel kwetsbaar. Vanwege armoede ‘moeten’ ze dikwijls wel van openbaar vervoer gebruik maken. Maar omdat vrouwen in het publiek ‘onzichtbaar’ moeten zijn wordt hun gedrag veelal als provocatie gezien, met alle verschrikkelijke gevolgen. De statistieken laten zien dat dat er per dag twee meisjes ontvoerd, verkracht en gedwongen ‘bekeerd’ worden.
(uit Kerk in Nood)

Meer verdieping in de lezingen van komende week lees je hier.